SINT – TRUDO ZIEKENHUIS OFFICIEEL ERKEND ALS BORST ENTRUM
“Wij kennen onze patiënten en zij kennen ons”
Het Sint-Trudo Ziekenhuis is deze zomer officieel erkend als Borstcentrum. Wij gingen aankloppen bij dr. Christa Eerdekens (gynaecoloog, senoloog en coördinator van het centrum), dr. Elke Van Mieghem (oncoloog) en Caroline Knapen (oncocoach) voor meer tekst en uitleg. Maar dat het erg gewaardeerd wordt, getuigt de 45-jarige Liesbeth Lemmens die nu na een lang en zwaar zorgtraject genezen is.
“Ik zal die vrijdagavond toen ik recht tegenover dokter Eerdekens zat, nooit vergeten”, zo slaakt Liesbeth een diepe zucht. “Ze keek me recht in de ogen en zei: ‘Ik ga eerlijk zijn. Je hebt een kwaadaardige tumor die er agressief uitziet’. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegschuiven, of wat had je gedacht? Dokter Eerdekens nam onmiddellijk potlood en papier en begon het hele plaatje te schetsen. Ze deed dat op zo’n menselijke manier dat ik meteen vertrouwen had in haar.
“Ik zal die vrijdagavond toen ik recht tegenover dokter Eerdekens zat, nooit vergeten”- Liesbeth Lemmens
Eens de rollercoaster op gang gekomen, werd ik door heel wat mensen als het ware in een warm dekentje gedraaid. Het ganse team gaf altijd het beste van zichzelf. Ik heb me daar nooit een nummer gevoeld. Eén zin is me altijd bijgebleven: ‘Maak je maar geen zorgen, wij gaan voor jou zorgen.’ Dankzij hen, ben ik nooit echt bang geweest.”
Een groot dreigend beest
“Meteen werd ik in contact gebracht met mijn oncocoach Caroline. Dokter Eerdekens noemde haar mijn ‘privé-verpleegkundige’. Maar zij is veel meer dan dat. Zij regelde gewoon alles voor mij. Zij stond ook altijd gereed voor een babbel. Zij is steeds mijn houvast geweest. Zij heeft het hele traject samen met mij afgelegd.
Dat soort omkadering maakt echt wel het verschil. Vergeet niet dat ik in feite geconfronteerd werd met een groot, dreigend beest. Op de medische beelden zag het er trouwens zo uit: zwart, donker, met vieze rafels aan de zijkant. Toen ik het zag, besloot ik het niet zijn gang te laten gaan. Maar goed, zelfs in de film is er geen enkele superheld die zo’n beest in zijn eentje kan verslaan. Ik had al die mensen om me heen nodig: de dokters, de verpleegkundigen, mijn familie en vooral mijn man die er altijd voor mij was. De mensen in dit ziekenhuis die voor me gezorgd hebben, zijn mijn helden geworden. Zij hebben letterlijk mijn leven gered.”
Twintig jaar hard werken
Dr. Eerdekens is erg opgetogen als ze zo’n verhaal hoort. “Ik begon in 2002 in Sint-Trudo Ziekenhuis als gynaecoloog met de opdracht een Borstcentrum op te richten”, vertelt zij. “Sinds dag één zijn we er volop voor gegaan. Dat dit nu, na twintig jaar hard werken, die erkenning oplevert, is de bevestiging dat we al die jaren kwaliteitsvol werk hebben geleverd. Wij beantwoorden aan de strenge criteria die zijn opgelegd om als dusdanig erkend te worden.”
“Die criteria zijn gebaseerd op objectieve feiten: het aantal behandelde patiënten, goede omkadering, een artsenteam met de juiste expertise om te zorgen dat het volledige traject van diagnose tot behandeling en opvolging perfect verloopt”, vult dr. Van Mieghem aan. “Wij zijn als satelliet verbonden aan een coördinerend borstcentrum in Hasselt. We hebben continu overleg over al onze patiënten om samen tot een individueel behandelplan.
Het Borstcentrum is een geoliede machine waar we samen een zorgtraject op maat uittekenen” – Dr. Eerdekens
De privé-verpleegkundige
Dr. Eerdekens: “Het Borstcentrum is een geoliede machine waar je via de huisdokter, een screening, of soms via de dienst oncologie bij mij terecht komt. Soms kan ik goed nieuws brengen, maar soms ook minder goed. Als ik die boodschap gebracht heb, komt oncocoach Caroline erbij om het traject te starten. Artsen en andere zorgverstrekkers uit verschillende disciplines staan samen in voor de behandeling: gynaecologie, heelkunde, radiotherapie en medische oncologie. Samen tekenen we voor elke patiënt een zorgtraject op maat uit.”
Caroline Knapen is als oncocoach één van die vele schakels. “Veel mensen noemen mij hun privé verpleegster”, lacht zij. “Dr. Eerdekens noemt mij ook vaak het aanspreekpunt voor de patiënt, de lijm in het geheel. Ik zie mezelf als de vertrouwenspersoon, het luisterend oor, de persoon die alle afspraken regelt, degene die altijd klaar staat voor een babbeltje, ook na de behandeling. Patiënten laten dikwijls jaren na hun behandeling nog van zich horen. Zo ontvang ik elk jaar nog massaal kerstkaartjes van hen. En of me dat deugd doet!”
Borstkanker is nog steeds de meest voorkomende kanker bij vrouwen
Liesbeth beaamt dit: “Ik kwam bij zoveel mensen tijdens mijn behandeling, maar Caroline was de constante, de vaste waarde. Ze heeft elke stap in het traject samen met mij gezet en die houvast heb je nodig als je hiervoor staat. Ik ben haar en de collega’s eeuwig dankbaar!”
Preventie
“Borstkanker is nog steeds de meest voorkomende kanker bij vrouwen”, aldus Dr. Van Mieghem. “Het komt voor bij één op acht à negen vrouwen. Op de honderd gevallen die we behandelen, treffen we gemiddeld ook één man. In totaal stellen we in ons ziekenhuis zo’n zeventig tot tachtig nieuwe diagnoses per jaar.”
Het Sint-Trudo Ziekenhuis is duidelijk mee geëvolueerd met de tijd. Trouwens, de behandeling van borstkanker is niet alleen menselijker maar dankzij de wetenschap ook efficiënter geworden. “De ingrepen die we uitvoeren, worden steeds minder radicaal”, zegt Dr. Eerdekens. “Dat hebben we voor een stuk te danken aan de jaarlijkse screenings die 50-plussers ondergaan. Preventie is zéér belangrijk. Daar moeten we blijven op hameren. Hoe vroeger we erbij zijn, hoe beter de prognose.”
“Veel mensen noemen mij hun privé verpleegster”- Caroline Knapen
“Het is voor ons en voor al die patiënten een zegen dat we intussen deze erkenning als Borstcentrum hebben gekregen. Wij kennen onze patiënten en zij kennen ons. Die toegankelijkheid dragen wij hoog in het vaandel.”
“Iedereen kende hier bij elke stap mijn dossier door en door. Ze kenden mij als persoon. Dat werkt geruststellend en maakte dat ik het volste vertrouwen had in dit team”, besluit Liesbeth.
