Truienaar Roland Vandenborne is een man van uitersten. Hij heeft al meer dan 4.000 bieren geproefd en meer dan 50 marathons gelopen met als toetje enkele zware trials. “Hoe ik dat klaar speel? Simpel: bier drinken doe je met mate en als je loopt, luister je naar je lichaam”, zo geeft hij zijn geheim prijs.
Roland weet waarover hij spreekt want hij behaalde aan de KULeuven zijn diploma kinesitherapie en was als psychomotorisch therapeut werkzaam in het Psychiatrisch centrum van Ziekeren. Op zijn 74ste loopt hij nog steeds recreatief, is hij de bezieler van de Estafette Challenge en houdt hij zich bezig met zijn vier kleinkinderen. Maar tussendoor proeft hij nog steeds nieuwe bieren.
“Ik heb altijd graag een pintje gedronken na het sporten”, geeft Vandenborne eerlijk toe. “Toen ik eens op bezoek was in de States bij mijn dochter Isabel leerde mijn schoonzoon Jef mij de app Untappd gebruiken. Dat is een geosociale netwerkdienst en mobiele app die het voor gebruikers mogelijk maakt via check-in ieder bier dat in de wereld wordt geproduceerd, in te geven op de app. De voorwaarden zijn wel dat je het bier moet proeven, een foto neemt van het flesje, een quotering geeft en je check-ins en locaties deelt met vrienden. Alle bieren, zowel niet-alcoholische als pils en speciale bieren komen in aanmerking. Intussen heb ik
4.191 bieren geproefd en ingecheckt. Mijn gemiddelde quotering is 3,37 op 5.”
“Ik heb 4.191 bieren geproefd”
“Niet alle bieren zijn van goede kwaliteit want er zijn er ook heel wat slechte. Die kieper ik meteen in de gootsteen als ik ervan geproefd heb. Met ons bierclubje, toevallig ook vijf lopers, komen we tweemaandelijks samen en zetten we onze zoektocht naar nieuwe bieren verder. Dat zijn er meestal maar een handvol want het is erg moeilijk om nieuwe bieren te vinden. Voorts mag de organisator zijn favoriete bier aanbieden en drinken we ook één gekend bier zoals bijvoorbeeld een Val Dieu of Sint-Bernardus. Bij het gebruik van Untappd is het niet de bedoeling om je tureluurs te drinken maar met mate te proeven en te drinken.
“Ik heb sober gegeten bij de Cisterciënzers”
“Het lijkt misschien wat vreemd maar de beste buitenlandse bieren vind je in de Verenigde Staten”, verrast Vandenborne. “Ook is het opvallend dat Nederland meer verschillende bieren telt dan ons land maar ze zijn niet zo lekker. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Rochefort 10 (donker), Gouden Carolus Whisky Infused (donker) en Westmalle Tripple (blond). Geuze- en trappistenbieren lust ik ook graag. Het is ook mijn gewoonte om brouwerijen te bezoeken. Zo ben ik onlangs nog langs geweest bij de brouwerij Sint-Bernardus in Watou. De Dolle Brouwers in Diksmuide, het Anker in Mechelen, brouwerij ter Trappisten van Westmalle, De Coninck in Antwerpen en het kleinere Hophemel in Hasselt vind ik meer dan een bezoekje waard en natuurlijk onze eigen Brouwerij Wilderen ook. Met de oprichter van de brouwerij Hoegaarden, Pierre Celis, hebben we talrijke brouwerijen bezocht. Zo wisten we zelfs in het Trappistenklooster Notre-Dame de Saint-Remy van Rochefort, dat niet toegankelijk is voor buitenstaanders, binnen te geraken. Nadat we daar de trappisten Rochefort geproefd hadden, schoven we zelfs mee aan voor een sobere maaltijd van de Cisterciënzers. Pierre is intussen overleden maar zijn dochter Christine zet de Celis Brewery verder in North Austin in de States.”
“Ik heb in totaal 53 marathons gelopen”
Wie denkt dat Roland alleen maar aan het proeven van bieren denkt, heeft het volledig verkeerd. Vandenborne was en is nog steeds een sportman in hart en nieren. “Toen ik jong was, voetbalde ik onder meer bij Real Nieuwerkerken, PSV Melveren, Sint-Joris Alken, BJ Kortenbos en PSV Melveren, soms zelfs als speler-trainer. Ondertussen was ik ook fysical en personal coach van de internationale motocrosser Pierre Lassaut in Rummen. Toen ik als trainer in 1988 stopte, kwam ik op het idee om eens een marathon te lopen. Mijn eerste echte loopwedstrijd was de 20 km van Brussel, de eerste marathon liep ik een jaar later in Bonn. Ik was meteen vertrokken. In totaal liep ik totaal 53 marathons en deed ik mee aan alle grote stadsmarathons in 21 verschillende landen. De mooiste was de marathon van New York. Daar stonden zowel mijn vader als mijn schoonvader voor mij te supporteren. Mijn snelste tijd ooit klokte ik in Hamburg: 2u44m21s.”
Ik werd derde in de trial Téneré in Niger”
Eens Roland de smaak echt te pakken had, stak hij nog een tandje meer. “Zo liep ik onder meer de Two Oceanswedstrijd (56 km) in Kaapstad van de Atlantische naar de Indische oceaan”, zegt hij. “Maar de trial de Téneré in Niger (2007) was toch de meest spraakmakende. Dat was een waanzinnig avontuur. Ik liep er vier dagen in de woestijn op autonomie. Dat betekent dat je zelf voor eten en drinken moet zorgen. Ik werd er ongelooflijk knap derde. Die trial is echt veel lastiger dan de bekende Marathon de Sable in Marokko. Ik deed ook twee keer mee aan de Cruce de los Andes, een vierdaagse loopwedstrijd in het Andesgebergte tussen Argentinië en Chili. Bergop lopen, dat lag me erg goed. Zo liep ik ook de bergmarathons van Montafon en Jungfrau in Oostenrijk en Sierre Zinal in Zwitserland. Wat me ook erg aansprak waren de wijnmarathons in Frankrijk zoals Beaujolais, Médoc, Chablis, Leburon en Cognac. In de States liep ik een zestal marathons waaronder de bekende Route 66. Mijn laatste marathon liep ik in Jeruzalem in 2019. Tijdens de coronacrisis ben ik dan gestopt met het zwaardere loopwerk. Nu loop ik alleen nog recreatief samen met mijn vrienden Mario, Marc, Jean-Pierre en Hugo.”
“Er staan 92.833 kilometers op mijn teller”
Eén van de hoogtepunten in zijn sportieve carrière was het dragen van de Olympische fakkel. “In 2004 maakte de Olympische vlam een tocht door 27 landen vooraleer ze haar eindpunt bereikte in Athene”, verhaalt Roland fier. “Antwerpen was de eerste stad op het Europese continent, waar de fakkel aankwam. Zo werd er op 21 juni een estafetteloop gehouden van het Olympisch stadion op het Kiel naar de Grote Markt. Gaston Roelants beet de spits af. Een andere gouden medaillewinnaar Frederik Deburghgraeve nam het laatste gedeelte voor zijn rekening. Tussendoor mochten andere bekende én minder bekende atleten zoals ik de fakkel effen overnemen. Daar ben ik nog altijd héél fier op. Ik hield er trouwens een mooi aandenken aan over.”
“Eén van de hoogtepunten in mijn sportieve carrière was het dragen van de Olympische fakkel”
Tot slot nog enkele ronkende cijfers. ”Ik liep in totaal 1.080 wedstrijden, behaalde 270 overwinningen in mijn categorie waarvan 7 in marathons en ik heb 92.833 kilometers op mijn teller staan. Als ik daar voor mijn veertigste aan begonnen was, dan hadden die cijfers nog véél hoger kunnen oplopen. Nu ja, ik ben een tevreden man. Ook omdat mijn lieftallige echtgenote Huguette mij daar altijd in gesteund heeft.”
