Gedicht over iets waar we naar uitkijken, door meester Paul J. van Zepperen:
“EEN TERRAS.
Ondergaande zon,
schijnend in onze ogen,
Op een bevolkt terras,
Doet ons deugd.
Zon, duvel en vriendschap
Verwarmen onze geest.
Roepen momenten op van geluk.
Meestal van vroeger,
Soms zelfs van heel ver.
Waarom niet van nu?
Loslaten al die problemen.
Leven nu !
Genieten van vriendschap, lieve woorden.
Een kaarsje verlicht de duisternis.
Laat het ook branden in je hart.
Waardoor het donkere leven
Als een wolk voorbij je drijft.”
