Yves Caspar: “Te veel seks? Niemand wil zien hoe er patatten worden geschild”
Yves Caspar staat in en rond Sint-Truiden vooral bekend om zijn acteer- en regisseerwerk in het succesvolle Theater De Roxy, dat hij samen met Gunter Reniers uitbaat. Maar wist je ook dat zowat elke scène uit de VRT één-soap ‘Thuis’ langs zijn kritisch oog en scherpe pen passeert? Van verrassende plotwendingen tot pittige dialogen. De kans is groot dat ze in Sint-Truiden geschreven of minstens herschreven worden. Den Truineer zocht de scenarist op. Niet bij hem thuis, wel in de coworking space Walhalla, waar Yves wekelijks te vinden is.
De meeste Truienaars kennen jou als theatermaker. Hoe kwam je in die wereld terecht?
“Ik ben leerkracht Nederlands van opleiding en gaf ook een zestal jaar les in de eerste en tweede graad van het middelbaar. Toch voelde ik al snel dat het lesgeven eigenlijk niets voor mij was. Ik had er gewoon te weinig geduld voor”, begint Yves zijn verhaal. “Mijn passie lag elders. Ik speelde sinds mijn achttien jaar toneel in Velm en als eindwerk voor mijn lerarenopleiding schreef ik een toneelstuk. Dat vond ik wél heel leuk. Ik ruilde mijn job als leerkracht later dan ook in voor een toneelopleiding en begon te regisseren.”3
Hoe verklaar je de stap van het theater naar het scenaristen- team van Thuis?
“In 2018 maakte ik in de Roxy een toneelstuk met Ann Pira en Raf Jansen, beiden Thuis-acteurs. Ik drukte hen op het hart: als er ooit een plaats vrijkomt in het scenaristenteam van Thuis, moet je mij iets laten weten. En alsof het zo moest zijn, belde Raf mij een aantal maanden later op en zei hij me dat ik snel moest solliciteren. Eigenlijk was het op dat moment al te laat. Toch besloot hoofdschrijver Stef Wouters – niet die van het nieuws
– mij nog een kans te geven. En zo schreef ik tegen de tijd een scenario uit in een computerprogramma dat ik niet kende. Voldoende om bij de laatste vier te zijn. Ik ging op gesprek en kreeg de job van dialogist. Met andere woorden, de persoon die de dialogen voor de acteurs uitschrijft.”
“Als dialoog editor waak ik erover dat alle scenario’s naar vorm, sfeer en inhoud kloppen”
We zijn intussen zes jaar verder. Is jouw rol nog steeds dezelfde?
“Sinds oktober van vorig jaar werk ik niet meer als dialogist maar als dialoog editor. Ik verzamel alle afleveringen van de dialogisten, lees ze na en pas ze aan zodat de continuïteit bewaard blijft. Je moet weten dat de dialogisten elk afzonderlijk een aflevering uitschrijven. Ze weten dus niet precies wat hun collega’s neerpennen. Als dialoog editor waak ik erover dat alle scenario’s naar vorm, sfeer en inhoud kloppen en dat alle dialogen volledig passen bij de personages die ze moeten uitspreken. In het schrijfproces ben ik de laatste in lijn. Ik ben de laatste die aan het scenario werkt alvorens het van de writers room naar de productieploeg, de regisseurs en de acteurs gaat. Een ander verschil met vroeger is dat ik nu wel inspraak heb in de verhaallijnen.”
Heb je zelf vaak contact met de acteurs op de set?
“Ik zie hen wel eens in de studio. Sommige acteurs zitten op hete kolen als het gaat over het lot van hun personage. Ze proberen dan zo veel mogelijk info los te peuteren. Best begrijpelijk. Een job als soapacteur brengt wel wat onzekerheid met zich mee. Je personage kan plots zomaar ontploffen. Daar beslissen wij niet alleen over trouwens, ook het productiehuis en de VRT hebben hun zeg. De meeste acteurs ken ik uit het theater. Als schrijver zit je vaak op een eiland. Maar als we dan eens allemaal samenkomen, is de sfeer gemoedelijk. Soms zijn er ook feestjes en bekijken we dubbelafleveringen of de seizoensfinales in primeur op groot scherm. Natuurlijk heb je met sommige acteurs een echte klik. In mijn geval is dat bijvoorbeeld met Raf Jansen, die Dieter vertolkt in de reeks. We delen hetzelfde gevoel voor humor en dat is leuk. Maar alle acteurs zijn heel toegankelijk en down to earth.”
“Sommige acteurs zitten op hete kolen als het gaat over het lot van hun personage”
Krijg je soms reacties op je schrijfwerk voor Thuis?
“Er zijn niet zo heel veel mensen die weten dat ik ik voor Thuis schrijf. Je naam staat wel in de aftiteling, maar weinigen lezen dat. Ik hou dat eerlijk gezegd zelf ook een beetje af. Als je reacties krijgt is het toch meestal kritiek (lacht). Dat er te veel seks in de serie zit, bijvoorbeeld. “Iedereen doet het met iedereen”, zeggen ze dan. Da’s waar (lacht). Maar dat is nu eenmaal eigen aan een soap. Niemand is geïnteresseerd in hoe mensen ‘patatten’ zitten te schillen. De eerste aflevering van dertig jaar geleden begon trouwens ook met overspel. Al lag het tempo toen wel veel lager.”
Heb je het gevoel dat het soapgenre over het algemeen onderschat wordt?
“We krijgen wel eens denigrerende reacties. Ik kijk ‘daar’ niet naar, hoor je dan. Helemaal oké, ieder zijn interesses. Ik lig daar echt niet wakker van. Maar dagelijks stemmen er 1 tot 1,2 miljoen kijkers af op Thuis. Gigantische aantallen voor Vlaamse fictie. Dat is niet mijn verdienste, maar wel die van de hele ploeg. De VRT pakt graag uit met de resultaten van hun zondagavondfictie. Thuis haalt dezelfde kijkcijfers, soms nog hoger, met een pak minder budget. Zelfs in Netflix-tijden waarin kijkers volledige series kunnen ‘bingen’ blijft Thuis overeind. Volgens mij is dat succes te verklaren door de eenvoud en de weerspiegeling van de samenleving. Verschillende generaties door mekaar, zodat iedereen zich wel ergens in herkent. Ook spraakmakende thema’s als transseksualiteit en polyamorie houden mensen bezig.”
“Het succes van Thuis is volgens mij te verklaren door de eenvoud en de weerspiegeling van de samenleving”
Waar blijf je de inspiratie halen om het boeiend te houden? “Onze ideeën zijn heel vaak uit het leven gegrepen. Verhalen die je hoort in je vriendenkring kunnen bijvoorbeeld een inspiratiebron zijn. Nu moet ik opletten wat ik zeg, of niemand durft me nog iets te vertellen (lacht). Maar ook persoonlijke ervaringen zijn vaak een goede basis. Zo verwerkte ik fragmenten uit mijn tijd als leerkracht in het scenario. Sommige zinnen die ik toen te horen kreeg, komen letterlijk terug. Tijdens onze brainstormsessies zitten we samen met een groep van negen mensen. Er staat geen rem op wat je zegt. Alles komt op tafel en kan dienen als inspiratie.”
Bestaat de kans dat we het Haspengouwse landschap ooit te zien krijgen in Thuis?
“Dat is niet zo evident. Een van de huidige settings is een wijngaard in het Hageland en dat is niet altijd een cadeau om eerlijk te zijn. De opnames gebeuren gemiddeld drie à vier maanden voor uitzending. Dus als het in het verhaal over de druivenpluk gaat, bestaat de kans dat er nog geen druif aan de wijnranken hangt op het moment dat er gefilmd wordt. Met de bloesems in Haspengouw zou dat net zo zijn. Dan moet je al een volledig jaar op voorhand kunnen filmen. Best lastig allemaal. Met het Theater De Roxy zijn we wel echte ambassadeurs voor onze stad. Zo trekken we jaarlijks duizenden bezoekers uit heel Limburg naar Sint-Truiden. Iets om trots op te zijn”, besluit Yves Caspar.
