Dag 33: Trabadelo-O Cebreiro, 18km
Om 6.30 u vanmorgen trok ik er al op uit want de hospitalero had gezegd dat dat nodig was want in O Cebreiro zou het heel erg druk zijn.
Mijn ervaringen van de dag:
1. The Camino provides, deel 1! Er was geen ontbijt en de volgende plaats ook niet, tot ik in een rockcafé terecht kom daar per toeval open was én churros con chocolate als ontbijt gaf! Daar nog eens een cola bij voor de nodige energie: Beste ontbijt ooit!
2. Het was koud vandaag, maar ik voelde me zo blij en vreugdevol, want ik zag prachtige mist en kleuren, kwam ongelooflijk mooie mensen tegen, had een uitdagend stuk weg te bewandelen!
3. Ik kwam een kudde bellende koeien tegen(die hebben allemaal een bel rond hun nek), er kwam er één zelfs snuffelen. Ik heb het gefilmd zenne, maar ben vergeten om op de opnameknop te drukken
4. Soms zit er niks anders op om door de dikke modder en de stront te lopen. Ge kunt soms letterlijk in de shit zitten, dan is het kwestie van de blik vooruit en even blijven ploeteren én heel hard horen dat het betert en ge niet op uw bakkes gaat.
5. The Camino provides, deel 2! Het begint te regenen en wat merk ik: regenjas vergeten in de vorige herberg. Weer een vloek(je)! Gelukkig regent het niet door en denk ik ‘ik moet er toch door’. Kom ik een kwartier later in het volgende dorp bij een bar en wat verkopen ze daar: regenponcho’s! Ik heb zo gelachen! En er 1 gekocht natuurlijk. Wedden dat het nu niet meer gaat regenen deze week?
6. Ik mocht op weg met mensen die zo waardevol zijn voor mijn leven! Zij weten waarom!!
7. The Camino provides, deel 3! Ik was dus aan het klimmen op een heel zwaar deel, door de modder en de stront, aan het zuchten en zweten; wie kom ik tegen: Gregorio uit Madrid, en die is 84!!! Die man was zo vreugdevol dat hij de Weg nog steeds kon gaan! Hij gaf me moed om door te zetten: ‘Stap voor stap, op mijn tempo, bereik ik mijn doel. Ik ga mijn Weg en ik mag mijn Weg gaan.’
Dat alles maakt dat ik vandaag, ondanks de kou en de regen, zo vreugdevol was en ben! En ik heb ook Galicië bereikt én over een week, echt al over een week he, kom ik aan! Straks vier ik hier Pinksteren in de kerk, feest!
