Het schoentje zetten is een traditie binnen het sinterklaasfeest waarbij kinderen ’s avonds hun schoen plaatsen bij de haard vanaf de dag dat Sinterklaas in het land is aangekomen (de eerste zaterdag na 11 november tot 5 december. De volgende dag vinden de kinderen dan wat lekkers of een ander klein cadeau in hun schoen.Traditioneel wordt de schoen bij de haard gezet, vanuit de gedachte dat Piet vanaf het dak door de schoorsteen naar binnen komt. Ook een kachel kan als zodanig worden gebruikt, met het idee dat Piet de cadeautjes door de kachelpijp in de schoenen gooit. In woningen zonder schoorsteen wordt de schoen veelal gezet voor de verwarming, bij de voordeur, bij de achterdeur of bij een raam dat open kan.
Het wordt op prijs gesteld als de kinderen iets terugdoen. Daarom leggen ze vaak een tekening voor Sinterklaas en de Pieten in de schoen, of een wortel, hooi of suikerklontjes voor de schimmel van Sinterklaas. Ook zingen zij een of meerdere sinterklaasliedjes bij de schoen om Sinterklaas te verwelkomen. Ook zeggen ze de volgende ochtend na ontvangst van hun cadeau vaak in de haard “Dank u wel Sinterklaas!!!!” De oudste vermelding van het klaarzetten van hooi voor het paard dateert uit 1726, van haver en stro is al een halve eeuw eerder sprake. Dit wordt ook bezongen in het Sinterklaasliedje “Sinterklaas is jarig”.
Bij stoute kinderen werd soms gesuggereerd dat men een roe of zakje zout in de schoen zou krijgen. Ook dit wordt bezongen in diverse Sinterklaasliedjes, zoals bv. in het tweede complet van Zie ginds komt de stoomboot.
Bron: wikipedia
