Merci Lon,
Voor al die mooie momenten die je STVV gegeven hebt
Voor de onuitwisbare herinneringen in menig hart van supporters
Voor de vele babbels die we hadden over je carrière
Voor de hulp die je bood als ik voor artikels je mening vroeg over wedstrijden
Voor de gezelligheid die je bood als we elkaar ontmoetten op één of andere plek in stad
Voor je glimlach en schouderklopje als ik schersend tegen je zei dat je niks van voetbal kende
Voor de vriend die je was
Voor de familieman die je was
Voor de mens die je was
Laats hadden we nog een gesprek over de operatie die je te wachten stond
Ik sprak je moed in, wenste je nog het beste.
Het schouderklopje dat je me toen gaf, voel ik opnieuw.
Recent hoorde ik via Jean-Paul en Stefan dat het niet zo goed met je ging.
Je toestand was kritiek, ik ging nog een kaars voor je branden in de O.L.V-kerk
Het heeft niet mogen zijn.
Het ga je goed Lon.
Dat je net moest gaan in het jaar dat STVV honderd jaar is
voelt als een steek in mijn hart
maar misschien is het ook een teken van boven
Ik ga je missen
Philip Kevers
voormalig STVV-watcher HLN
Redacteur Truineer
