GELEZEN IN ‘DEN TRUINEER’
“Niets te beleven? Werk hard, leer je klant kennen, maak eerlijke prijzen, dan krijg je wel volk over de vloer.
Even leek de militaire basis van Brustem ongewild het centrum van de uitgaanswereld. De illegale rave party haalde elk nieuwskanaal en opende de discussie dat jongeren te zeer in een keurslijf moeten lopen en dat er te weinig ‘nachtleven’ is. Ook onze jeugd opperde al eerder dat er in Haspengouw te weinig beleving is. Maar klopt het wel dat er te weinig aanbod is? Er zijn toch ook wel heel wat succes- verhalen: Café ‘t Elfde Gebod in Zepperen, Cosmocafé op de Groenmarkt in Sint-Truiden, ’t Catarakske in Klein-Gelmen, discotheek Mac Queen in Borgloon en Biljart Lounge in de Tramstraat in Sint-Truiden bieden gevarieerde uitgaansmogelijkheden en zijn op bepaalde dagen tot het laatste plaatsje bezet.
Klanten van alle leeftijden en standen
Om een goed beeld te krijgen van deze horecazaken moeten we de uitbaters zich even laten voorstellen. Het nachtleven stap je natuurlijk niet zomaar in. Liefde voor het vak gekoppeld aan neus voor zaken en opportuniteiten overtuigden hen om de veeleisende job van ‘cafébaas’ op te nemen.
Philip Blavier: “Ongeveer zes jaar geleden startte ik ‘t Elfde Gebod op. Ik wou iets in Zepperen doen want vroeger waren er misschien wel tien cafés en nu geen enkel meer. Het pand langs de Sint- Genovevakerk kwam vrij, ik ging een kijkje nemen en vroeg me zelf af of ik hier graag een pintje wou drinken. Ja, dus. Dan ging ik even bezinnen in de kerk, dat was lang geleden hé, en zag de tien geboden, wel er ééntje bijvoegen en de naam ‘t Elfde Gebod leek me wel leuk. Ons succes: een volkscafé met veel vaste klanten aan de toog en de leeftijd speelt geen rol, achttienjarigen zitten hier gewoon langs zeventigjarigen.”
Jos Geladé: “Het verhaal van Mac Queen gaat veel verder terug. Mijn ouders namen in 1979 de zaak over van Harry Frison. In het begin was het niet bepaald een succes maar toen Ronny Vissers als DJ aan de slag ging liepen de zaken plots veel beter. In 2008 werd mijn broer alleen verantwoordelijk voor het fruitbedrijf en ikzelf voor de discotheek. Onze sterke punten: gratis inkom als er geen evenementen zijn, geen drempelvrees want ook hier tref je alle leeftijden aan.”
“Ik wou iets in Zepperen doen, want vroeger waren er misschien wel tien cafés en nu geen enkel meer”
– Philip Blavier
Keube Vanoirbeek: “Hoewel ik jaren heb gewerkt als chocolatier- patissier bij Verboven lag mijn passie toch in de horeca. De vorige uitbater van de Biljart Lounge wilde niet meer voortdoen. Ik was er vaste stamgast en moest twee jaar geleden niet lang nadenken om de zaak over te nemen. Er komt heel wat volk over de vloer, vooral veel jongeren maar het aanbod met kicker, darts, snooker en kaarten is vrij groot. De zaak is bovendien gezellig ingericht en de prijzen voor consumpties en snacks vrij goedkoop.”
Philip Blavier: “’t Elfde Gebod is nu dicht op maandag en dinsdag. Dat heeft twee redenen: enerzijds om de personeelslast te drukken anderzijds om wat meer tijd te hebben voor mezelf. Behalve op zondag wanneer we om 10 uur openen, verwelkomen we de klanten vanaf 14 uur. Nieuw is dat hier een automaat staat waardoor men ook ’s morgens buiten op het terras een drankje kan nuttigen zonder dat ik zelf aanwezig ben. Een vast sluitingsuur is er niet.”
Jo Robijns: “’t Catarakske is alle dagen open, ik werk veel met flexi’s en heb een kokkin op zelfstandige basis. Zelf probeer ik alle dagen aanwezig te zijn voor mijn vaste klanten.”
Keube Vanoirbeek: “Wij zijn ook zeven dagen op zeven open. Op weekdagen vanaf 16 uur, in het weekend vanaf 12 uur en dit tot 5 uur ’s morgens.”
Jos Geladé: “Mac Queen is alleen op vrijdag- en zaterdagavond geopend. Om zes uur ’s morgens gaan de lichten aan. Telkens heb ik zo’n 40 tot 45 personeelsleden nodig en dat is vaak een ramp om ze te vinden. Men wil wel werken maar niet meer alle zaterdagen.”
“Ik heb zo’n 40 personeelsleden nodig en dat is vaak een ramp om ze te vinden. Men wil wel werken maar niet meer alle zaterdagen”
– Jos Geladé
Jo Robijns: “Vijftien jaar geleden kocht ik het pand voor een appel en een ei. Oorspronkelijk was het niet de bedoeling om er een café te beginnen maar de VRT-serie Katarakt betekende een boom voor het toerisme. Figuranten zoals Jaak Van Assche kwamen hier tijdens de opnames bijna dagelijks over de vloer. Door een omslachtige vergunning duurde het bijna vijf jaar vooraleer ik hier een eerste grote activiteit kon organiseren. Dat ‘t Catarakske vlot loopt komt vooral omdat we alle dagen open zijn en er door onze schlagermuziek gelegenheid is om te dansen. Ik heb ook veel klanten van buiten onze provincie”.
“Dat ‘t Catarakske vlot loopt, komt vooral omdat we alle dagen open zijn en er door onze schlagermuziek gelegenheid is om te dansen”
– Jo Robijns
Quirine Quak: “Ik kom van Amsterdam, een bruisende stad met een geweldig uitgangsleven. Sint-Truiden was in het begin wat wennen, maar we hebben veel verborgen schoonheden. Toen de opportuniteit er was om de Cosmo over te nemen, heb ik niet ge- twijfeld. Het was een héél mooi concept, ook dankzij de bezieler en kunstenaar Koen Vanmechelen. De Truienaren zelf hebben een warm hart en ook de toeristen in onze streek vinden het fantastisch om op onze terrasjes op de Groenmarkt of Grote markt te zitten. Er is veel meer aanbod dan je zou denken. De troeven van Cosmo zijn vooral de ligging aan de mooie fonteinen van de Groenmarkt, een snelle en kwalitatieve service, een gevarieerde kaart, de vriendelijkheid van ons team en het cosmopolitische karakter.
Het personeel heeft een invloed op de openingsuren Wie op een uur wil kijken is niet geschikt om een horecazaak in het nachtleven uit te baten. En daar nijpt vaak het schoentje want personeel vinden die vele uren willen kloppen is geen evidentie. Het aantal werkers en de openingsuren zijn dan ook vrij verschillend.
Keube Vanoirbeek: “Onze prijzen zijn bewust héél laag omdat we vooral veel jongeren over de vloer krijgen. Zo bestel je bij ons een kanneke bier met 8 pintjes voor 5 euro.”
Quirine Quak: “Door de hogere personeelsuitgaven en de huur van het gebouw dichtbij het stadhuis zijn we verplicht om onze prijzen aan te passen. Bovendien zijn we ook nog afhankelijk van de brouwerij, die instond voor een gedeelte van de inrichting. Het kost allemaal veel geld. Het is dus nodig dat onze zaak vol zit. Vandaar ook dat we met andere partners zoals de dienst Toerisme, de BelOrta Bloesembar, … samenwerken. Zo bereiken we nog meer klanten.”
Veiligheid boven alles
Vroeger kende de uitbater haast al zijn klanten, nu moet hij vaak op zijn hoede zijn als onbekende groepen de zaak binnenstappen. ‘Iedereen is altijd en overal welkom’ is hun leuze maar regels zijn er om te volgen en dus moet je je als klant veilig voelen.
Jos Geladé: “Bij ons hangen er maar liefst 64 camera’s en de politie kan voortdurend meekijken. Weet je, vroeger kreeg de portier vaak de schuld wanneer er ergens een dispuut was, dat is nu verleden tijd. Iemand, die nu iets mispeutert, mag drie weken niet meer binnen. Door corona zijn we twee jaar gesloten geweest, wel de eerste maand na de heropening kwam er een nieuwe generatie, die de huisregels nog niet kende. We moesten hen als het ware opnieuw opvoeden. Op vlak van drugsgebruik zijn we heel streng, pakken we iemand dan mag die gedurende een jaar niet meer binnen.”
Philip Blavier: “Respect moet er altijd aan beide kanten zijn. Als ik hier merk dat er bijvoorbeeld twee klanten stiekem naar buiten gaan, wel dan volg ik die tot op de parking. Wanneer er in of rond de wagen drugs worden verhandeld of gebruikt, komen ze bij mij nooit meer binnen. Het zijn er gelukkig geen 10.000 ( lacht).”
“Bij mij is er wel af en toe wat straatlawaai maar wat kan ik eraan doen? ’s Nachts hoor je nu éénmaal veel meer”
– Keube Vanoirbeek
Quirine Quak: “Ik heb het gevoel dat mannen meer respect tonen omdat zij tegenover een vrouw staan. Zelf probeer ik altijd in te schatten hoe ze zich gedragen. Bij grotere evenementen zoals La- dies City Day of bij de carnavalsstoet doe ik ook een beroep op
De overlast binnen de perken houden, is soms lastig Niet alleen de kostprijs is een zorg voor al wie klanten in zijn zaak wil. Nachtlawaai wordt haast nergens meer getolereerd. In orde zijn met de regelgeving is een absolute noodzaak maar de uitbaters pleiten ook voor preventie en begrip.
Keube Vanoirbeek: “Men vergeet nogal eens dat men de jongeren veel heeft afgepakt. Bij mij is er wel af en toe wat straatlawaai maar wat kan ik eraan doen? ’s Nachts hoor je nu éénmaal veel meer. Ik kan mijn zaak toch niet achterlaten en telkens met die mannen mee naar buiten gaan en ze naar hun wagen of fiets begeleiden.” Jo Robijns: “Bij mij is het steeds dezelfde buur, die klacht indient. Welnu, ik ga geluidsmeters plaatsen en mij houden aan de toegelaten decibels. Als hij dan nog naar de politie stapt, is het voor mij broodroof en klaag ik hem aan. Over het algemeen zijn er hier weinig klachten.”
Jos Geladé: “De horeca brengt op dat vlak last mee. Daar kan je niet omheen. Maar zonder horeca kunnen we ook niet leven. Ik heb een goed contact met de politiediensten. Zij grijpen tijdig in indien nodig. Bij ons is de massa onder controle (lacht).”
Philip Blavier: “Wanneer je zelf preventief meedenkt en meewerkt met de politie, is er geen probleem.”
De sociale media eist een cruciale rol op Marketingtechnieken om klanten te lokken zijn van alle tijden maar met de opkomst van de social media probeert iedereen zich te onderscheiden. Al speelt de eigenheid van de zaak een belangrijke rol om zich al dan niet te profileren. De één doet niets, de ander is niet weg te slaan in de digitale wereld.
Jos Geladé: “Ik vind de sociale media vrij goedkoop om onze discotheek te promoten. Als de klanten niet weten wat er te doen is, komen ze ook niet hé! Elk weekend worden er veel foto’s ge- post via ondermeer Facebook. Ook mijn dj’s vinden de weg vlot naar de sociale media. Het internet heeft ook een nadeel, vroeger moest je op stap gaan om een partner te leren kennen nu heb je veel van die online datingsites.”
Quirine Quak: “Ik maak er gretig gebruik van om bijvoorbeeld een nieuwe menukaart te promoten of om een speciale activiteit, zoals onlangs de paella-avond voor te stellen.”
Philip Blavier: “Zelf ben ik veel bezig op Facebook want eigenaardig de stomste reclame heeft het meeste succes. Als ik een dag niks post, vragen de vaste klanten al of er iets scheelt.”
Jo Robijns: “Voor ons is dat nog niet zo belangrijk. Ik heb een vast cliënteel, de inwoners hier weten dat ik steeds open. Bovendien zijn in de buurt vijf B&B’s en vermits er ’s avonds niets te doen is, belanden zij ook vaak in mijn café. Dan heb je ook nog de mensen die in één van de restaurants gaan tafelen en daarna nog iets willen drinken. En uiteraard ook de vele toeristen, die de weg ook gevonden hebben.”
Keube Vanoirbeek: “Bij mij staat dit echt nog in de kinderschoenen, ik ken er veel te weinig van, gelukkig kan ik op dat vlak een beroep doen op mijn twee zussen.”
“We moeten ervoor zorgen dat men naar de stad blijft komen, maar dan is ook een grotere keuze aan winkels een must en moet er ook een degelijk parkeerbeleid zijn”
– Quirine Quak
De situatie in Haspengouw kan beter
Het is uiteraard niet aan de overheid om zorg te dragen voor de horeca maar hulp is altijd welkom en wat meer luisteren naar de noden van de lokale ondernemer hoeft ook niets te kosten. Een goed horecabeleid levert elke gemeente blijgezinde inwoners op.
Quirine Quak: “We moeten ervoor zorgen dat men naar de stad blijft komen maar dan is ook een grotere keuze aan winkels een must en moet er ook een degelijk parkeerbeleid zijn. De overheid legt op dit ogenblik veel te veel reglementen op en dat beknot de ondernemingslust. Het is ook belachelijk dat een jobstudent maar een bepaald aantal uren mag werken.”
Philip Blavier: “Succes komt er alleen door keihard te werken. Niets komt vanzelf. In het centrum van Sint-Truiden levert Shop & the City goed werk maar hun acties reiken niet tot in een dorp hé! Ik vind ook dat er te weinig collegialiteit is want we blijven concurrenten. Dat is zo en zal zo blijven. En ik blijf erbij: een uitbater hoort in de zaak te staan.”
Jos Geladé: “Eigenlijk is de horeca gedurende dertig, veertig jaren lang te goedkoop geweest. Vergeet ook niet de concurrentie van de festivals, in de zomermaanden is er vrijwel elk weekend wel een groot evenement. Die trekken enorm veel jongeren aan. Stilstaan is achteruitgaan hé! Alle muziekgenres moeten aan bod kunnen komen want het gaat snel in deze wereld.”
Jo Robijns: “Wij zijn een danscafé en mikken uiteraard op een publiek voor schlagermuziek. Ik ga alvast ‘t Catarakske proberen verder uit te bouwen. Na 15 jaar ben ik nog altijd graag bezig.”
Amnesia vanaf 18 mei op het H-Hartplein
