Halocomplexen bestaan soms uit veel meer lichtverschijnselen.
In dunne, hoge bewolking zie je rondom de zon (en de maan) dikwijls allerlei lichtverschijnselen. Die speciale effecten ontstaan omdat het licht van de zon in de wolken wordt gebroken en weerkaatst. De hoge bewolking bestaat immers uit ijskristallen, die soms heel symmetrisch zijn gerangschikt. Veel weerspreuken verwijzen naar halo’s: “Kring rond de zon, regen in de ton”. Dat is inderdaad dikwijls het geval. De sluierwolken waarin de halo ontstaat, zijn vaak de voorlopers van een regengebied dat binnen 24 tot 36 uur later ons land aandoet.
Bron: Frank Deboosere
