Vijf seizoenen speelde STBB onafgebroken in de hoogste afdeling (van 1977 tot 1982), met een 5de plaats als beste resultaat. Telkens werden er moeite noch inspanning gespaard om de ploeg, met 2 Amerikanen, in stand te houden. Naast Belgisch internationaal Herman Reynders was Dave Angstadt ongetwijfeld de Amerikaan die STBB het meeste plezier aan beleefde. Maar ook andere Antwerpse, Luikse en (20) Amerikaanse gastspelers brachten telkens weer spektakel in de sporthal van St-Pieter, dat sinds 1976 het nieuwe heem van STBB was geworden.
In het seizoen 1981-1982, met twee bescheiden Amerikanen, won STBB slecht één wedstrijd en dreigde de club als een pudding in elkaar te storten. De snelle opmars en het leven boven hun stand had een grote financiële put nagelaten. Doch de schitterende resultaten van onze Nationale kadettenploeg (nationale titel en beker, provinciale titel en beker) en de wil om te overleven, moedigden de dynamische bestuurslui aan om verder te werken.
Het was pompen of verzuipen, drastisch saneren en toekomst gericht blijven streven naar een gezonde jeugdpolitiek. Een eerste pijnlijke beslissing was de verkoop van Herman Reynders aan Rimelago Aarschot om de primaire schulden te kunnen betalen. Na het begripvol geduld van vele schuldeisers, intense inzet van coaches en jongeren van eigen kweek, het werk van dynamische bestuursleden en ernstig werkend aan een passend promotiepolitiek, kroop STBB langzaam maar zeker uit de diepe schuldenput.
