STVV-RSCA was een aangenaam kijkstuk met veel kansen, een match ook die de kanaries in de eerste helft altijd naar zich toe hadden kunnen en moeten trekken. Maar het vizier van Hara, Hayashi en andere ‘Bauers’ stond niet goed afgesteld.
“Hier moeten wij ook onze duit in het zakje doen”, moeten Alexandre Boucaut en de VAR bij de rust gedacht hebben. De bal ging meteen op de stip voor een vermeende fout van Schmidt op Kouamé die zich gewoon liet vallen. De VAR kwam onbegrijpelijk niet tussen. We gaan meteen ook naar de tweede penaltyfase. Durkin zou het steunbeen van Raman geraakt hebben bij het ontzetten van de bal. Deze keer kwam de VAR even onbegrijpelijk wel tussen en ging de bal op de stip. Onbegrijpelijk? Jawel, want dit was na het bekijken en het herbekijken van de beelden hoe dan ook geen clear error. De woorden van Peter Vanderbempt spraken in dat opzicht boekdelen. “Het is verbijsterend dat de VAR zonet niet tussenkwam en nu wel”, riep die door de radio. Woorden die de commantator nadien ook nog een keer herhaalde in de perszaal.
Twee fases die Anderlecht telkens een voorsprong opleverden. Een voorsprong die telkens opnieuw ook teniet werd gedaan, een eerste keer door Konaté, een tweede keer door een owngoal van Bellis. En laat Kompany nu net die gelijkmaker bediscussiëren. “Onterechte goal” vond Kompany. “Er wordt in alle meetings die wij hebben met de scheidsrechters gezegd dat blocks voortaan niet meer worden toegelaten. Dit doelpunt wordt voorafgegaan door zo’n block waarbij twee spelers van hen aan één van mij gaan hangen. Wat is het nu eigenlijk?”
Terechte puntendeling was de algemene teneur. Iets wat wij dan weer te flaterend vonden voor de prestatie van dit Anderlecht. Alleen al op basis van de eerste helft had de match in het voordeel van STVV beslist moeten zijn. Dan hadden noch Schmidt noch Kompany achteraf niet zoveel woorden moeten vuil maken aan alweer een mankolieke arbitrage en VAR.
