Een ‘publiek’ geheim afspraakje, een eerste kus, een weerzien, een afscheid, een transactie, een discussie, een woordenwisseling, een ‘blauwtje’ lopen … zelfs dreigementen, gevechten, tweestrijden … De ‘buis’ (of ‘worst’) op het Heilig Hartplein is verdwenen. Waar is hij heen?
Meningen onder ons voelen nog steeds de hormonen door hun lijf gieren zodra ze langs het Heilig Hart passeren. Jeugdherinneringen worden ervaren; al dan niet met een grijns of een traan.
De buis was de perfecte locatie om af te spreken, te bespreken, door te spreken, verspreken, voorspreken, … Waar is ze eigenlijk heen?
Hebben we nood aan een gedenkplaat voor de buis?
Nostalgie herleeft bij het passeren van het Heilig Hartplein … Net zoals de mijmeringen aan de vele boekentassen voor de Bink bij het afdalen van de Zoutstraat. Met dan een vervolggedachten dat men met de verkeerde boekentas naar huis ging …
Waar is die tijd heen? Komt die ooit nog terug?
Wie heeft nog dergelijke herinneringen aan de ‘buis’?
