We kunnen de match in één zin omschrijven: een onmachtig STVV liet zich van het kastje naar de muur spelen door een kwiek Oostende. En de 3-1, neen, die was niet eens overdreven. Het zat al van bij de start verkeerd bij de bezoekers, voelde je. Het lage blok hing met poten en oren aan elkaar en had geen vat op het middenveld en de aanval van de thuisploeg. Bijna een helft konden onze kanaries de schijn ophouden, maar op slag van rust deed Gueye de netten trillen. 1-0 bij de rust.
Tweede helft dan. Wie dacht dat de kanaries het spel zouden kunnen verleggen, kwam bedrogen uit. Integendeel. Oostende bleef drukken en verplichtte STVV tot fouten maken. Gevolg: twee strafschoppen en de kanaries al heel snel zo dood als een pier. 3-0. De eerredder van Suzuki kwam er nog wel… maar wat maakte het uit? Maes en zijn troepen zijn met het vooruitzicht van de match in Genk aan bezinning toe. Maar we voorspellen het nu al…. Dat wordt een andere match.
