- Bijzonder slappe eerste helft daar op de Bosuil, die we nooit eerder zo stil hebben geweten. Voetbal zonder publiek. Het is maar niks. Maar voetbal met 22 hoofdrolspelers die er een slakkengangetje op nahouden, is dat evenmin. En dat deden ze, die eerste helft. Antwerp kreeg de bal, STVV loerde vanuit de organisatie op de counter. Maar beide ploegen maakten niks klaar, helemaal niks. Ons word-document bleef nagenoeg leeg. De enige fases die het document haalden kwamen er op slag van rust en van STVV. Een vlijmscherpe counter via Suzuki en Mboyo werd centraal voor doel over geknikt door Brüls. En De Laet schoof een voorzet van Gerkens aan de eerste paal tegen Schmidt.
Op dan maar naar een hopelijk betere tweede helft. Eerlijk, alweer hadden we de indruk naar een oefenpartij te kijken. Een oefenpartij die ondanks het trage spel toch bol stond van de slordigheden. Maar nu eiste STVV wel de bal op, maar op enkele vrijschoppen en hoekschoppen na leverde dat niks op. Een half uur voor tijd leken de spelers zich al te verzoenen met een 0-0. Maar een doelpuntje is snel gevallen, natuurlijk, ook als het uit de lucht moet komen vallen. En ja, Suzuki had zeker beter moeten doen met één van die vrije trappen van Brüls. Maar net als vorige speeldag stond het vizier van de Japanner niet op scherp gesteld. Vercauteren stond radeloos tegen de lijn te gesticuleren. En besloot daarom maar Miyoshi en Mbokani te brengen voor Gerkens en Refaelov. Wat een luxe, zeg. Maar ook die luxe vertaalde zich niet meteen in beter voetbal van Antwerpse kant.
Op dat moment waren we al de 80ste minuut gepasseerd. En neen, de match sleepte zich naar het einde. Beide verdedigingen vingen de aanvaller van dienst met de vingers in de neus op. Resultaat 0-0. Doel bereikt voor STVV: een punt en de nul houden. Een punt gewonnen trouwens, eentje dat heel belangrijk kan zijn in de eindafrekening.
