Garcia werd trouwens opgevoerd in de perskamer, na de match. De Spanjaard baalde. “Omdat ik hier graag in schoonheid was vertrokken”, zei ie. “Met een overwinning en met supporters in de tribunes.” Hij richtte zich trouwens tot die supporters. “Ik dank jullie. Jullie zijn fantastisch. Ik zal nooit vergeten dat jullie altijd achter me stonden, ook als ik fouten maakte, en zelfs als ik naast de ploeg stond. Ik zal jullie nooit vergeten.” Maes had het ook over andere fantastische mensen binnen de club. “Mensen die jullie nooit zien, die het leven van een voetballer een stuk makkelijker maken.”
Maes betreurde het vertrek van Garcia. “We hebben er nog alles aan gedaan om hem te houden. Ik heb nog verschillende gesprekken met hem gehad. Maar er was geen houden meer aan. De transfer was trouwens al veel langer ingezet. Garcia gaf dat toe. “Toen ik hier onder Muscat naast de ploeg viel, is er iets gebroken. Bijna drie seizoenen bij STVV, daar horen veel mooie momenten bij. Natuurlijk ook een aantal mindere. Ik bewaar de goede herinneringen. Ik keek echt uit naar die nieuwe uitdaging in Mexico. Nog altijd. Ik ga er op mijn best proberen te voetballen, en ook om andere mensen en culturen te leren kennen. Maar STVV zal altijd een plaats hebben in mijn hart, natuurlijk.”
Maes: “Wat een prof trouwens. Hij wist al langer dat hij zou vertrekken. Maar ik wilde op hem blijven rekenen zolang hij niet weg was. Daarom vroeg ik hem om alles voor STVV te blijven geven. Hoe hij dat oppikte, hoe hij dat deed… Wel, chapeau. Echt, dit is een jongen die ik niet graag verlies. Maar het zij zo. Er was niks meer aan te doen.”
