Da dú mich on vrugger deinke. De-n tèèt da ich nog in Òòdinge wóende èn schoule goenk in ’t Kòt op Steenetbèrreg. Wille-n of nè, ’s mùrreges mòs ich mènne nist aat ver de vrugmis. Èn ins in de schoul, begòs de-n dag, twie kirre per week nog ens be en mis, in de òndertùsse àfgebrànde àbdèèkérrek, of in de kérrek vàn de poaters Steenetieëre vàn Steenetbèrreg dèè och àlwier schampavie zén. Nè te verwòndere da ter in deen tèèt zoevuil blèève-n ange zen ver pastoeër te wèède.
Die tijd is voorbij. Sommigen zullen dat zonde vinden, anderen zullen er blij mee zijn. Net zoals sommigen het ontwijden van kerken betreuren en anderen dat toejuichen. Die ontwijding heeft nu onder meer tot gevolg dat we ons vaccin moeten halen in de Minderbroederskerk.
De Mònnebrúrekérrek. De “braan” poaters op bloeëte vút in un schroal sàndàlle, ààn nog mar dzjust un kònt gedrein, of òòs scheipekolleidzje luut weite da se vàn un kloeëster èn kérrek en nief àtministratief sèntrum wille moake. Da dú mich toch deinke oan keinger dèè de èrrefenis vàn màm ònt verdeile zèn vuir da s’uir uuët àl doalgeleit ei. Ve zèn nog wol zoewèèt nè da òòze pàs of bewèès vàn góej gedrag doo móet golt wèède. Ma ve zén wol àl zoewèèt da ve doo òòs spuitsje zòlle mouge-n oale gón. Pfizer, Moderne, Johnson & Johnson, spélt gieën ròl, et reizultoat is ètsèllefde. Da’s gelèk b’et bier, of dzje naa twintig pinte Cristàl, Stèlla of Jupilèèr dreinkt. Och dàn is d’aatkomst dezèllefde. Zoat is zoat!!
Ik reken een beetje op Sint-Franciscus, de heilige die thuis was bij de paters Minderbroeders. Als die echt heeft bestaan en van goede wil is dan moet hij maar voor een mirakel zorgen en maken dat de verpleegstertjes ons kunnen genezen met een gewone zoen op de mond. En als ze geen verpleegstertjes genoeg vinden…. Dat ze dan maar de missen van de Chaussée d’Amour aanspreken. Want die zitten toch zonder werk. Neen, dit is niet ver gezocht. Remember de legende van Franciscus van Assisi en de melaatse.
Ik citeer: Franciscus reed te paard op een bergweggetje, op weg naar een stad. Toen zag hij een melaatse. De man zag er vreselijk uit; hij miste vier vingers, had een verschrompelde huid en miste een oog. Franciscus schrok en gaf zijn paard de sporen. Terwijl hij vluchtte, herinnerde hij zich het evangelie: een christen moet iedereen liefhebben. Hij besloot terug te keren en kuste de melaatse op de mond. Die voelde zich meteen veel beter en begon te wenen bij de aanraking.
