Truineer Nieuws melden?

Mètstere …. Et schóenste stùkske Sintrùin

Mètstere, e stùk vuir de stàt, zònder kérrek, och àl is Sintrekloos doo taas. En plak och, moe doo mieër kanèène ròntspreinge dàn da doo minse wóene. Och àl kàn et in et Pànnenaas wol ens serjuis vòlloeëpe. Ver mich in àlle gevàl et schóenste stùkske Sintrùin, Bokkerèèk in ’t klein, in de millàànt vàn oupe vèlt, de wein èn de bòsse. Ich de Snaat, koum doo gèèn.

Juist. Sinterklaas is er thuis…. Ga maar kijken op Terbeek, want daar staat de Sint-Niklaashoeve. Het beeldje van de brave man staat zelfs in een nis boven de poort. Brave, katholieke mensen zijn trouwens al langer thuis, in Metsteren. Want die hoeve is eigenlijk een overblijfsel van de vroegere Cisterciënzerinneabdij van Terbeek. 

Sinterkloos tùsse de nònnekes

Sintrekloos, de broave màn, vulde-n um zoe te zien, goet tùsse de nònnekes. Et wàs doo zoe ewa Sound of Music avant la lettre. Wa òòs doodour dú beslaate, da zwàtte Piete noeët bestón ùbbe. Et woore zwàtte nònne, dzje kint da, vàn dèè vroukes in e zwàt klieët moe dzje ònderin dan lètterlek èn figúrlek gieën kloeëte kòst zien.

Tijd voor een pintje, denken we dan. Waar kan dat beter dan in het Pannenhuis. Het moet zowat het oudste café van onze stad zijn. Heel de stad komt er ook alleen al omdat de Stella er zo goedkoop is. De vriendelijkheid van de bazin en haar helpende dochters krijg je er gratis bovenop. 

Èn tùssedour kóen dzje e bùlleke stoeëte of no den tèllevieze lètte ver te zien wèè den STVV wirremàl verliest. Et gezieëver vàn de klàànte móe dzje wol tebèè neime. Wànt och àl zèn rang èn klàs doo nè van tèl, a dzje in ene kafei vàn òòs streik stràffe veroale uut, dàn is et wol in et Pànnenaas.

stràffe veroale in et Pànnenaas.

Te zeggen dat het café nu staat tussen de plek waar vroeger twee abdijen waren. Die waarover we het daarnet hadden. Die van de Cistertrienen dus. En alsof dat niet genoeg was, ook die van de Benidictienen, gelegen langs de Dreef ‘Paris-Roubaix’ die het gehucht met de Diestersteenweg verbindt, de plek waar nu nog altijd een prachtig kasteel,  een even mooie boerderij en kapel staan. Het kon in die tijd niet anders. Als ge in Metsteren woonde, dan ging je sowieso naar de hemel. Tenzij je een scheve schaats had gereden.

En scheive schààts rèèn, da kòs dzje in deen tèèt och op de Mèlsterbeik. Wànt doen woore de winters nog gúr èn et èès dus dik. Doo pàsseire dui dzje dàn leings de Mètsteremuile. Naa en B&B, vrugger duin de Bèssemànse, de Roggese èn de Clerinxe de muile drèèn. Noame vàn de muileneers dèè dzje naa nog trugveingt on de toeëg vàn et Pànnenaas, be ene-n interjuir dee nè zou misstón in Bokkerèèk. Meschin ene-n tip ver loater. Et wàsaas èn de Òòslavroukapèl stón tenààndere àl op in da oupelochtmuzeijum.

Padre José

Eindigen doen we zoals we begonnen zijn. Met Sinterklaas. De enige pater, tussen die nonnekes daar. Later kreeg hij wel opvolging. Want ook Peter Joseph Bessemans is er geboren. In een hoekhuis dat nog altijd bestaat, op de Metsterenweg, schuin tegenover de molen. Brave man, die Padre José, thuis, uit een kroostrijk gezin, Salesiaan van Don Bosco, 65 jaar missionaris, gewerkt en gestorven in Brazilië. Een topper uit dat topgehucht, uit Metsteren.