De tijd dat onze stad onmiddellijk werd gelinkt aan appelen en peren is voor een groot deel voltooid verleden tijd. Nu is de Chaussée d’amour ons uithangbord. Onze hoerenbuurt heeft intussen zelfs een plaatsje verdiend in onze toeristische gids. Een erfenis van Ludwig Vandenhove, weet je nog, de burgemeester die destijds Michelinsterren uitdeelde aan die bazaar.
Alei, moe et naa fèètelek uiver gie. De verschùivieng vàn d’ importènse vàn et fruit no de kòttei vàn et ònduigend schoeën, of zèg mar et vòs vlieës, de mòssel, de fóef, is zèllefs te zien on et fòntèènbelèèt vàn òòs stàt.
Vrugger, lank lein, rèchtteigenuiver de bank Zjénéràl stònt en fòntèèn. E mini fòntèènke be enne-n àppel èn en peer èn be e stùk èèzer da vàn tèèt ens wótter begòs te spuite. Ieël mini dus èn da op de Groeëte Mèrrek. Èn wa zien fe vàndoag, deen àppel èn dèè peer zèn vergoet verùist no et parrek èn s’ùbbe móete plak moake ver en groeëte fontèèn. Groeët, joa, op òòze Klinne Mèrrek, de Grúnmèrrek. Nee, deize kieër ginne-n àppel èn en peer, ma gekluirde neejõnlichskes. Grún, roeët, oranje, blouw… joajoa, gelèk op de Sjoosei d’Amoeër.
Ich ùp g’úut da se de noam vàn de Grúnmèrrek och zoun verààndere. Neenee, nè Plàs Vèrt, of Plàs Kòsmou, of Plàs Baltazaar, tùsse-n òòs gezeit èn gezweige, et zou Plàs Kàbberdoesj wèède. De-n dzjuste noam op de dzjuste plak. Moevuir? As et wótter aat de fontèèn kum? Da is spuite. As et wótter dàn vòts trug lèngs de goutjes in dee rézèrvwaar kum, da is slikke. Spuite èn slikke …. Dá gebuirt och op de Sjoosei d’ Amoeër. En wa veing dzje op de Sjoosei d’ Amoeër. Dzjust. Kàbberdoesjkes. Zoe is den rònne ieëlegàns rònt.
Om af te sluiten. Er komt ook nog muziek op dat gespuit. Binnen een paar weken is het zover, hebben ze me beloofd. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven als ze de pruimenpolka gaat spelen. Ik denk dat Sint-Trudo dan van zijne stek valt. Luister mee.
