Eerste provincialer Zepperen-Brustem kijkt alleen maar naar boven

 

Het vorige seizoen willen ze bij de fusieploeg zo snel mogelijk vergeten. Het werd na een paar goede seizoenen plots een seizoen vechten tegen de degradatie. Ex-speler Kevin Baets moest na een trainerswissel diep in het seizoen nog de meubelen zien te redden. Met succes. En zie. Nu kreeg hij van het bestuur, voorzitter David Bamps op kop, een team dat voor de prijzen kan gaan.  Met een mix van steengoede voetballers, beloftevolle jongeren en drie ‘aanwinsten-kleppers’ uit de nationale reeksen er bovenop. Yoni Buyens, ex-prof bij onder meer Genk, Standard en KV Mechelen, die overkomt van Lierse Kempenzonen. Dylan Vanwelkenhuysen, ex-STVV, die als topscorer de deur achter zich terugtrok bij kampioen van tweede amateur KVK Tienen, en Nijaz Ibricic, de man die met 14 doelpunten in 20 matchen mee de promotie van Heur-Tongeren naar 2de amateur hielp afdwingen.  Opvallend ook. Dylan Vanwelkenhuysen had al een verleden bij Brustem, Ibricic op zijn beurt bij Zepperen.

KEVIN BAETS: “TOP VIJF IS HET DOEL EN UITEINDELIJK… WIE WEET”

Kevin Baets (36) mag van al dat moois intussen en tegen uiterlijk het eerste weekend van september -de start van de competitie- een team proberen kneden. Hij kijkt ernaar uit. De voorbereiding start al op 13 juli, één week vroeger dan de concurrenten. Ook Kevin blaakt van ambitie, natuurlijk. Maar hij wil het vel van de beer niet verkopen vooraleer hij geschoten is. “Natuurlijk besef ik dat de lat hoog ligt. En natuurlijk is er druk, druk die nodig is om te presteren. Ik heb echter nergens binnen de club gehoord dat we absoluut kampioen moeten spelen. Niet dat we dat niet willen, integendeel, maar het eerste doel dat we in overleg hebben vastgelegd is de top vijf. In de loop van het seizoen zullen we dan wel zien of we die ambitie verder kunnen bijstellen.” Kevin beseft dat iedereen intussen naar zijn team lonkt. Vandaar natuurlijk dat hij zijn woorden wikt en weegt. Maar hij heeft daar ook sportieve redenen voor. “Heb jij al ’s de transfers op een rijtje gezet? Er zijn heus nog wel andere teams die in positieve zin stevig hebben gemarchandeerd. Ik verwacht een heel spannende strijd, ook bovenin. Daarbij zie ik vijf ploegen ver geraken: Bilzen-Waltwilder, Bregel Sport, Torpedo Hasselt, Herk FC en hopelijk, wijzelf (knipoogt). Maar verrassingen zijn niet uitgesloten, hebben we intussen al ervaren.”  Kevin Baets zit trouwens op dezelfde lijn als het bestuur. Hij kreeg inspraak in de transfers, sprak zijn visie en aanpak goed door met de nieuwelingen en beseft heel goed wat hem te wachten staat. “De tijd dat we met veertig spelers trainden is voorbij. Ik kies voor een beperkte groep A-spelers waarbij ook enkele jongeren. Jonge gasten die de tijd krijgen om te groeien en ook echte kansen zullen krijgen. Speelden we vorig jaar nog noodgedwongen vanuit een blok, dan zullen we dit seizoen meestal met een blok aan de overkant worden geconfronteerd. Wij hebben nu de spelers om dat te ontwrichten, van keeper tot spits, en we hebben daar ook enkele strategieën voor. We zullen met andere woorden uit gaan van onze eigen sterkte. Intussen voel ik aan dat Zepperen-Brustem weer echt leeft, binnen en buiten de club Ik heb het gevoel dat we wat extra volk over de vloer zullen krijgen. En dat een man als Marc Bels weer terugkeert binnen de organisatie, is ook veelzeggend. Hij zal trouwens niet de laatste zijn.”

YONI BUYENS: “DAT TAALTJE, NIET MAKKELIJK, VOETBALLEN LIGT ME BETER”

De man waar zowat heel het provinciaal voetbal naar lonkt, journalisten incluis, is natuurlijk Yoni Buyens. Nog altijd maar 32, ervaring te koop, en qua look zo scherp als een mes. Wilden wij toch even wat de Antwerpenaar, die in Bolderberg woont, bezielde om  naar Zepperen af te zakken. “Eerlijk. Ik kende Zepperen en Zepperen-Brustem van haar noch pluim. Intussen ken ik beiden al een beetje. Man, dat taaltje, daar begrijp ik bijna niks van (lacht). Maar ik heb wel heel snel begrepen dat er hier ambitie is, ambitie die bij mij past. Want ik denk allesbehalve aan uitbollen. Bovendien is dit een sleutelmoment in mijn leven. Liever dan te wachten dan iets dat misschien nooit zou komen, koos ik voor deze club die me ook ruimte geeft buiten het voetbal. Al steek ik niet onder stoelen of banken dat ik later ook graag aan de slag wil blijven in het voetbal. Liefst als trainer. Ik maak intussen trouwens werk van mijn UEFA-diploma.” Dan nog blijft de vraag hoe Buyens in godsnaam aan Zepperen-Brustem werd gelinkt. “Toeval”, zegt hij. “Maar ik steek niet onder stoelen of banken dat het nieuws dat Dylan Vanwelkenhuysen voor Zepperen-Brustem tekende bij mij een lichtje heeft doen branden. Van het één kwam het ander. Na een gesprek met de voorzitter en de coach was alles snel beklonken.” Buyens beseft eerste provinciale en eerste klasse een wereld van verschil is, zowel qua infrastructuur als qua collega’s. “Slechte velden? Maakt mij niet uit. Ik speelde in de Engelse tweede klasse. Dat zijn pas velden. In Blackpool bijvoorbeeld, een veld dat je deed denken aan een akker waarin even voordien twintig paarden hadden gelopen. En de collega’s? Dat ze mij maar viseren. Geen probleem. Ik laat mij niet vangen. Als ik twee spelers op mij kan trekken, dan betekent dit dat er elders op het veld eentje van ons de vrijheid krijgt. Zepperen-Brustem teert heus niet alleen op mij. Kwaliteit voldoende.”

DYLAN VANWEKLKENHUYSEN: “HET BESTE GEVEN VAN MEZELF”

Zo komen we terecht bij Dylan Vanwelkenhuysen (28), de man die met KVK Tienen kampioen speelde en daar met 7 doelpunten en 10 assists een belangrijk aandeel in had. Waarom dan nu net Zepperen-Brustem begod? “Laat me in de eerste plaats zeggen dat dit een bewuste keuze is. Een keuze ook voor de combinatie voetbal en werk. Want spelen voor Zepperen-Brustem betekent dat ik het voetballen met mijn job bij Nike kan blijven ciombineren. Bij KVK Tienen zou dat niet meer haalbaar zijn geweest. David Bamps was mij al enkele jaren aan ’t polsen. Nu kwam zijn vraag op het juiste moment op de juiste plaats. En voor mij voelt het natuurlijk ook een beetje als thuiskomen.”  Vanwelkenhuysen blaakt van ambitie. “Ik ben niet zomaar naar Zepperen-Brustem gekomen, natuurlijk. Ik ben nog jong en wil wel nog heel graag. Doel? Van match tot match het beste geven van mezelf en  zoveel mogelijk matchen winnen. Dan zien we wel waar dit verhaal eindigt. Natuurlijk wil ik ook belangrijk zijn voor de ploeg. Zoals in Tienen. Met doelpunten en assists. Wie scoort is niet belangrijk. Belangrijkste is dat die netten trillen. En misschien volgt er dan wel iets heel moois voor ons allemaal, voor de hele Zepperen-Brustem familie.”

SUCCES MANNEN.