Truineer Nieuws melden?

Alarmklok die Jozef Plevoets luidt voor eventsector haalt VRT en wordt gehoord

Truienaar Jozef Plevoets, zaakvoerder van het bedrijf Festicup, op de foto in betere tijden, schreef een open brief aan eerste minister Sophie Wilmes, waarin hij de alarmklok luidt voor de evenementensector. En dat is nog zacht uitgedrukt. Die opinie haalde intussen het VRT-Nieuws. Wij willen u de open brief niet onthouden.

© FB Jef Plevoets

De onverkorte brief tav van Sophie Wilmès

𝗗𝗲𝘇𝗲 𝗶𝘀 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗷𝗼𝘂, 𝗦𝗼𝗽𝗵𝗶𝗲 𝗪𝗶𝗹𝗺𝗲̀𝘀.

“Daal af uit bubbel Brussel”, was slechts een pennentrek. Deze is voor jou, Sophie Wilmès.

Vandaag ben ik buiten zinnen. Vandaag tier ik! Vloek ik.

Met lede ogen zie ik aan hoe onze sector aan het doodbloeden is.

Geen vaccin ter beschikking. Geen hoop op herstel.

U kent ondertussen onze kleine historiek wel. Elke sector kon al dan niet onder bepaalde voorwaarden heropstarten maar voor ons, de eventindustrie, bleven de kansen uit. Begin juli was ik nochtans optimistisch om terug aan de slag te kunnen. Al snel bleek dit gevoel misplaatst. Zo werden we op lokaal niveau maar al te vaak teruggefloten. De annulaties liepen net als in maart weer vlot binnen. In een steilere piek dan het aantal besmettingen volgen kon. Elke beller bij was een centje minder. Een voicemail gevuld met angst.
Frustrerend. Zeker omdat er geen onderzoek is dat kan aantonen dat de in opmars zijnde 2de golf te linken is aan de kleinschalige pas opgestarte events. Slechts een handvol zijn er doorgegaan. Volledig georganiseerd volgens het “Covid Event Risk Matrix”, what’s in a name… .

We zijn één van de meest professionele sectoren. Uiterst gekwalificeerd om een festival, optreden of trouwfeest veilig coronavrij te organiseren. We zijn creatief. We gingen aan de slag met de middelen die u, mevrouw Wilmès, ons gaf.

Evenementen tot 400 personen outdoor? Check! Wij kunnen dat! Zeer moeilijk om rendabel te maken maar we trokken ons plan. Dat dit geen topzomer ging worden, wisten we ondertussen wel al. We hadden echt gehoopt dat u ons verder de kans zou geven om deze festiviteiten met respect voor de ‘social distancing’ te organiseren. Maar in de plaats daarvan trekt u onze kwaliteiten wederom in twijfel. U spreekt over een collectieve verantwoordelijkheid. Gun ons die dan. Nu zijn we slechts het kind van de rekening. Een snel genomen maatregel gestoeld op een gebrek aan gedurfd beleid.

Over verantwoordelijkheid gesproken.

Waar is die corona tracing? Uw verantwoordelijkheid!

Die befaamde app? Uw verantwoordelijkheid!

Die snelle lokale lockdowns? Uw verantwoordelijkheid!

Waar zijn die heldere afspraken over hoe groot je bubbel mag zijn? Uw verantwoordelijkheid!

Ik ben teleurgesteld in het gevoerde beleid. Kan je nog slapen wetende dat je medeverantwoordelijk ben voor 3000 bedrijven en 80.000 jobs die op de helling staan? Gezond voor de crisis, blijvend ziek door Covid.

Gelet op mijn steeds constructieve bijdrage geef ik u ook graag één tip. Als u jongeren wijst op hun verantwoordelijkheid, durf dan ook alles te benoemen.

Is het niet hoog tijd dat we wat de echte oorzaak van de stijging eens onder de loep nemen? Wat is er gekomen van die befaamde #Staycation2020. Je weet wel dat genieten in eigen land? Het Vlaanderen vakantieland gevoel verdween snel bij de eerste tekenen van herstel. Die golf van solidariteit werd een golf van met belastingcenten omhoog gehouden vliegtuigjes. Het middel bij uitstek om als kerngezonde burger op elkaar gedrukt – maar met het ‘veilige’ mondmasker aan – op weg te gaan naar die Zuiderse landen die ons zo dierbaar zijn. Genietend van dat welverdiend verlof. Klaar om die facebookfoto te updaten met een nieuwe Sagrada Familia-achtergrondje of een Tik Tok dansje uit te voeren op één of ander desolaat Siciliaans Strand.

Het is je gegund maar was het voor onze lokale economie niet beter geweest als we allen enkele maanden langer in eigen land waren gebleven? Dan hadden we nu misschien reeds die Vlaamse festivalzomer gehad die zo uniek is in de wereld. Dan hadden geliefden hun trouwfeest kunnen organiseren zonder hiervoor naar Frankrijk uit te wijken. Jezus lief, dan had Connor Rousseau misschien zelfs nog zijn Instagram gehad in plaats van enkele gênante dancemoves die mijns inziens het meeste tot schaamte zou moeten dwingen.

Maar helaas … blijkbaar primeerde het redden van het massatoerisme op de belangrijkste les die Corona ons leerde: ‘kleinschaligheid zal ons redden’. Laat Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer niet op je nachtkastje liggen, mevrouw Wilmès. Het is een aanrader. Bestudeer het. Misschien nog het belangrijkste relancemanifest dat je lezen zal.

 

Lees via onderstaande link het artikel van de VRT

http://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/07/29/deze-is-voor-jou-mevrouw-wilmes/