Het Pannenhuis moet zowat het oudste café van Sint-Truiden zijn. Schiet ons niet dood, als het niet zo is. Maar met bijna 150 jaar op de teller ben je toch een etablissement waar de waard, in dit geval de waardin, toch al generaties dorstigen heeft gelaafd en waar door de jaren heen veel verenigingen thuis zijn geweest. Dat die zaak na Corona niet meer zou opengaan -dat was het gerucht- zou een ferm verlies geweest zijn voor het cafélandschap in Sint-Truiden en omstreken. Maar gelukkig… niet dus.
“Na koame de minse do vuiral vuir te babbele, te zievere en te koate”, vertelt Michel, een notoire bezoeker van het Pannehuis ons. “En om te biljaare en no de voetbal te lette. En dé goeie Duvel of frisse pint krèg dje ter vuir een appel en ei boavenop. Nee, et Pannehaas is e bietje men taas, de plak mwoe ich men vrinde en men kameroade veng en moe ich mich es goed kan ontspanne.”
In de jaren ’50 werd het oude gebouw gedeeltelijk afgebroken en werd dat deel grotendeels vernieuwd. Maar het is wel authentiek weer opgebouwd. Ook het interieur is al jaren hetzelfde met een gemetselde toog en oude houten meubels. En de klanten? Ja, ook die zijn authentiek. Truineers en ‘minse van wèder’ onder elkander, rang en stand van geen belang.
