In tegenstelling tot Nederland en Groot-Brittanië werd er in ons land tijdens de voorbije dagen weinig aandacht aan besteed in de diverse mediakanalen.
Hier toch twee mooie getuigenissen, die we deze morgen mochten lezen op hun facebookpagina:
“Vandaag, 8 mei, is het exact 75 jaar geleden dat WOII in Europa eindigde met de onvoorwaardelijke overgave van Nazi-Duitsland. Hoe meer ik er over lees en hoe dieper ik er mij in verdiep, het blijft voor mij onbegrijpelijk dat enkele fanatici er in geslaagd zijn om in twee decennia tijd miljoenen burgers op sleeptouw te nemen voor een avontuur dat uiteindelijk aan meer dan 60 miljoen mensen het leven kostte. De jongeren van vandaag moeten blijven beseffen dat voor de vrijheid, die nu voor hen zo normaal en gewoon lijkt, er destijds miljoenen jongeren van toen, hun grootvaders en overgrootvaders van nu, hun leven gegeven hebben.” (Guido Gilissen)
“Ter nagedachtenis aan het verdriet van mijn grootmoeder langs vaderskant. Nadat zij tijdens WO I alleen achterbleef met 2 kleine kinderen, terwijl mijn grootvader 9 maanden in gevangenschap was in Duitsland. Terwijl 2 van haar zonen, broers van mijn vader, in WO II werden opgepakt en 2 jaar doorbrachten in concentratiekampen terwijl het thuisfront niet wist waar of hoe het met hen ging…
Ter nagedachtenis aan de ontberingen van mijn grootmoeder van moederskant die tijdens WO II op de vlucht moest naar het verre Toulouse met 3 kleine kinderen van – 8j terwijl mijn grootvader afgevoerd was om te werken in Duitsland …
In coronatijden weten we nu hoe belangrijk onze vrijheid is! Laat ons dit nooit vergeten! Daarom branden we vandaag een kaarsje!” (Bernadette Stippelmans)
