Truineer Nieuws melden?

STVV Retro: Roger Maes besliste op 3 oktober 1965 meest historische wedstrijd van de Kanaries

Op zondag 3 oktober 1965 stonden STVV en Anderlecht tegenover mekaar in een rechtstreeks duel om de eerste plaats. Beide teams hadden hun laatste drie wedstrijden gewonnen. ‘Staaien’ was volgepakt met 23.000 toeschouwers, die letterlijk tot aan de achterlijn stonden. Scheidsrechter Vital Loraux dreigde ermee de match af te gelasten omdat de fans te dicht bij het veld stonden, maar STVV-coach Raymond Goethals kon de legendarische ref op andere gedachten brengen. Op een veld dat er met opzet slecht bij lag om het technische voetbal van Anderlecht te fnuiken, won STVV met 2-0, dankzij twee goals van Roger Maes. Sint-Truiden werd daarmee alleen leider. Het pakte de herfsttitel en finishte uiteindelijk als vicekampioen, op 7 punten van Anderlecht.

Hier een overzicht van de helden van toen in een kolkend Stayen.

1. Leon Bosmans (16/3/44)
Leon Bosmans perfectioneerde de buitenspelval, toen uniek in ons land, als een soort vliegende keeper. Bosmans was een soort kamikaze in doel, velen spraken van een vliegende zot. Een aanvaller, die per toeval toch een keer heelhuids door de buitenspelval van de Kanaries was geglipt, raakte zelden voorbij Bosmans. Leon was ook uitbater van café ‘de Kanarie’ in zijn periode. Bosmans voetbalde voor STVV van juli 1964 tot juli 1972 daarna nog bij KSV Waregem van juli 1972 tot juli 1975 en speelde in totaal 177 wedstrijden in eerste klasse en was 7 keer A-international waar Jean Nicolay en Jean Trappeniers te grote concurrenten waren.

2. Luc Martens (28/02/1940-20/11/2017)
Martens bereikte STVV via de lagere regionen en ontpopte zich tot een gewaardeerde speler onder het leiderschap van Raymond Goethals.Luc was zich bewust van zijn eigen kwaliteiten. Een snelle, harde voetballer met een krachtige kopbal die kon vechten als een echte Truienaar.

5. Jean Claes (7/8/34 +05/01/2004)
Nadat de ranke Claes alle jeugdcategoriën van Racing Tienen had doorlopen kwam Jean bij Union Sint-Gillis in eerste nationale terecht. In 1963 werd hij, door het naar tweede nationale degraderende Union, bijna aan provincialer Olympic Landen verkast toen STVV hem nog net konden onderscheppen. In het najaar van zijn spelerscarrière (1963-1969) werd hij de rots in de branding van de Truiense verdediging. Als centrale verdediger had hij in positiespel, doorzicht en voetbalintelligentie alleen in zijn vriend Marcel Lemoine zijn gelijke. Ook toen hij STVV-coach werd (1969-1972) sierde zijn minzaamheid hem en dwong hij respect af bij vriend en tegenstander. Jean Claes was een echte gentleman-voetballer.

4. Marcel Lemoine (28/11/33-05/03/2018)
Marcel Lemoine speelde 355 officiële wedstrijden voor STVV en was daarmee tot 2012 ook recordhouder. Toen nam Peter Delorge dat record van hem over. Marcel was een steengoede voetballer maar werd eigenlijk zwaar onderschat. Hij speelde eerst als middenvelder maar zijn kwaliteiten kwamen pas echt tot uiting vanaf het moment dat hij als centrale verdediger speelde. Marcel was een keiharde verdediger en een zeer goede kopper.Lemoine werd overigens ook enkele keren opgeroepen voor de nationale ploeg. Zo mocht hij in 1966 meedoen in enkele vriendschappelijke wedstrijden tegen Frankrijk, de Sovjet-Unie en Ierland. 

3. Lucien Boffin (2/4/31-7/1/2001)
Lucien Boffin, een echte Truienaar en ook oom van Danny Boffin, speelde zijn ganse voetbalcarrière (1957-1969) voor de Kanaries. Zijn duels met Johnny Thio (Club Brugge) en Pummy Bergholtz (Anderlecht) waren heroïsch. Lucien Boffin (de zwatte door zijn fel bruine huidskleur)) werd een Spaanse volbloed genoemd. Een anekdote: tijdens de opwarming voor een duel met Anderlecht op Stayen liep Boffin met een ontbloot bovenlijf en het mes tussen de tanden langs Bergholz voorbij, die meteen de kleedkamer inrende. Lucien had ook een sportwinkel (Sporthuiscenter) op de hoek van de Luikerstraat en de Schepen Dejonghstraat.

6. Lucien N’ Dala (28/12/31-overleden)
Lucien was één van de eerste Congolese voetballers in ons land. Na een tournee van Congolese voetballers in 1957 in België (Dragon de Leopoldville) kreeg N’ Dala een contract aangeboden bij STVV. Lucien was ook de 1ste kapitein van de Leopards. De controlerende middenvelder had uiteraard veel inzet maar was ook technisch heel bedreven. Lucien speelde op Stayen van 1959 tot 1967, toen hij terugkeerde naar zijn geboorteland.

8. Frits Vanden Boer (8/5/1934-06/08/2012)
Zijn bijnaam was Blitz-Frits omwille van zijn zware afstandsschoten en zijn vrijschoppen. Vanden Boer begon zijn voetbalcarrière bij Overpelt Fabriek een ploeg uit de Vierde klasse. In 1958 werd hij opgemerkt door Eugène Steppé, de toenmalige secretaris-generaal van RSC Anderlecht, die op zoek was naar een opvolger voor Jef Mermans. Vanden Boer werd geleidelijk aan een spilfiguur bij paars-wit, waarna hij in conflict kwam met Jef Jurion omwille van het leiderschap op het veld. In zijn derde seizoen bij Anderlecht kreeg hij eveneens af te rekenen met rugproblemen. In 1961 trok hij naar STVV. Ondanks het feit dat hij eerst door een zwaar verkeersongeval en later door een kopbalduel met Beerschotspeler Guy Raskin, waarbij hij een schedelbreuk opliep, slechts 123 matchen speelde, was Vanden Boer een van de smaakmakers bij STVV. Hij scoorde 37 maal voor de ploeg. Als speler van Sint-Truiden werd Vanden Boer ook 11 keer geselecteerd voor de Belgische nationale ploeg. Als speler van Anderlecht had hij toen al vijf A-caps verzameld. Zijn hoogtepunt: in april 1965 mocht hij tijdens de afscheidsmatch van Stanley Matthews aantreden met een wereldelftal bestaande uit onder andere Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás , Francisco Gento van Real Madrid en Lev Jasjin, Josef Masopust. Vanden Boer scoorde in deze partij het eerste doelpunt. Opmerkelijk was het feit dat Vanden Boer bij Sint-Truiden speelde en toch uitgenodigd werd om in dit selecte wereldelftal te spelen. In 1968 speelde Vanden Boer nog een jaar bij Antwerp FC, dat net gedegradeerd was uit de Eerste klasse. Het jaar nadien beëindigde hij zijn carrière bij de Nederlandse Tweede divisieclub Eindhoven VV . In totaal speelde hij 189 wedstrijden in de Eerste klasse en scoorde 78 doelpunten.

7. Roger Nilis (16/11/38-16/09/2011)
Niels speelde voor Patro Eisden toen hij in 1964 de overstap maakte naar STVV. Roger speelde op de rechterflank en was met zijn snelheid een belangrijke pion in het elftal van Raymond Goethals. Nilis bezorgde spits Roger Maes vele assists. Na drie seizoenen verhuisde hij naar tweedeklasser Racing Tienen en later naar derdeklasser Cercle Tongeren. Na zijn spelersloopbaan richtte Nilis een voetbalschool op in Zonhoven waar hij ook zijn zoon Luc intensief begeleidde.

10. Lon Polleunis (01/05/1943) 89
Lon Polleunis, dé beste speler ooit van de Kanarie, trad in de voetsporen van zijn vader Toine en oom Dor en vierde op 19 jarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal. In totaal speelde Lon 286 wedstrijden voor STVV en scoorde hierin 89 doelpunten. Samen met Roger Maes is hij topschutter aller tijden van de Kanaries. (meer info in de STVV Retro van vorige week).

9. Roger Maes (5/9/33-19-11-2017)
Roger werd geboren in Rijkel, begon zijn voetballoopbaan bij de Jeugd Borgloon en werd er erg jong weggeplukt door FC Tilleur dat toen in de Belgische 1ste klasse speelde. STVV had al een paar jaar haar oog laten vallen op de jonge Haspengouwer. In het seizoen 1958-1959 speelde Roger op Stayen in de wit-blauw gestreepte uitrusting van FC Tilleur een sterke wedstrijd. Het seizoen later werd Roger aangetrokken door STVV waar hij tot het seizoen 1967-1968 basisspeler was. Maes speelde 217 officiële competitiewedstrijden voor STVV en scoorde 89 doelpunten. Zijn hoogtepunt: de 2 treffers in het onvergetelijke duel tegen Anderlecht.

11. Toine Leenders
Antoine Leenders (Twain van de Smeed) was in de jaren 50-60 dé trots van Grimbie Sport. Toine speelde daarna bij Patro Eisden en later bij STVV. Leenders, een echte linkspoot, was vooral vermaard voor zijn snelheid, dribbels en rushes. Toine scoorde in totaal 44 keer voor de Kanaries. In 2014 kreeg hij in zijn woonplaats Hoeselt de eretitel van sportverdienste voor zijn loopbaan.

Trainer: Raymond Goethals
Raymond Goethals, geboren te Vorst op 7 oktober 1921, is waarschijnlijk één van België’s grootste trainers, al dan niet de grootste. Goethals kende een carrière als doelman bij verschillende Brusselse clubs maar werd pas echt bekend als coach en bondscoach. In 1959 trok de jonge, toen nog onbekende, Raymond Goethals naar STVV. Deze meester-tacticus, ook wel “de tovenaar” genoemd, introduceerde een nieuwe tactiek en bouwde STVV uit tot een te duchten eersteklasser. STVV was de club van de doorbraak voor ‘Raimundo’. In totaal bleef Goethals 7 seizoenen op Stayen en verwierf in zijn laatste seizoen de titel van vice-kampioen. (later meer in STVV Retro)

Opstellingen
STVV: Léon Bosmans (B-international) – Luc Martens (B-international) – Jean Claes (Rode Duivel) – Marcel Lemoine (Rode Duivel) – Lucien Boffin (Juniores Rode Duivel) – Lucien N’Dala (Congolees international) – Frits Vandenboer (Rode Duivel) – Roger Nilis – Roger Maes – Odilon Polleunis (Rode Duivel) – Antoine Leenders (B-international).
ANDERLECHT: Jean Trappeniers, Georges Heylens, Juluen Kialunda, Jean Plaskie, Jean Cornelis, Pierre Hanon, Jef Jurion, Paul Van Himst, Pummy Bergholtz, Jacky Stockman, Wilfried Puis (allen A-international met uitzondering van Bergholtz, Nederlands international).
Scheidsrechter: Loraux.
Toeschouwers: 23.000.

Beelden