Truineer Nieuws melden?

Truinaar Guido Gilissen schrijft oorlogsverhalen twee nonkels neer in een boek

Truienaar Guido Gilissen heeft een boek geschreven en uitgegeven van om en bij de 200 bladzijden. In dat boek vertelt hij het oorlogsverhaal van twee nonkels: Jef Gilissen en Antoine Lacroix

© G. Gilissen

Het verhaal van “Nonk Jef”: Pieter-Jozef (Jef) Gilissen, geboren te ’s Herenelderen op 10 april 1915 en overleden te Hechtel-Eksel op 10 januari 1995.

Pieter-Jozef Gilissen (Nonkel Jef), ouder broer van mijn vader, was beroepsmilitair en sectie-overste in één van de bunkers aan het kanaal op enkele honderden meters van de Nederlandse grens toen de Duitsers op 10 mei 1940 België binnen vielen. Hij was bij de “Grenswielrijders Limburg”, destijds beschouwd als een elite-eenheid. Samen met zijn eenheid trok hij in achtereenvolgende bewegingen terug tot op de Gent-Leie-linie. Hij werd op 24 mei krijgsgevangene gemaakt door de Duitsers in de buurt van Kortrijk. Toen hij op de trein naar Duitsland zat, slaagde hij erin om te ontsnappen in de buurt van zijn woonplaats en met de hulp van een lokale boer, die hem zijn oud trouwkostuum bezorgde, bereikte hij zijn geboortehuis in ’s Herenelderen. Hij verhuisde naar “Mechelen-aan-de-Maas”, waar zijn verloofde woonde, en op 17 augustus 1941 sloot hij aan bij het Belgisch Legioen (later Geheim Leger) – Schuiloord Rekem. Op 16 maart 1943 werd hij Brigade-overste van Brigade 57, in opvolging van Guillaume Bours die opgepakt was door de Gestapo. Hij nam deel aan verscheidene clandestiene activiteiten tegen de bezetter, met als laatste wapenfeit de wapendropping op 6 juni 1944. In de daaropvolgende weken werden verschillende van zijn strijdmakkers aangehouden en uiteindelijk was ook hij aan de beurt. Op 18 juli 1944 werd hij samen met zijn vriend-strijdmakker Albert Gorissen aangehouden door de S.D., bijgestaan door de Zwarte Brigade onder leiding van Lode Huygen. Na een maand folteringen in de gevangenis van Hasselt, werden zij op 30 augustus overgebracht naar Sint-Gillis (Brussel). Op 2 september staken de eerste geallieerde troepen de Belgische grens over in de buurt van Bergen (Mons). Daarop werden Nonk Jef en Albert hals-over-kop op een trein vol vluchtende collaborateurs en gewonde Duitse soldaten gezet. Na enkele nachten in de gevangenis van Keulen, belandden zij uiteindelijk op 7 september ‘44 in de gevangenis Sankt-Georgen in Bayreuth.
Op 2 december ‘44 werden zij overgeplaatst naar Dachau, waar zij uiteindelijk op 29 april 1945 bevrijd werden door de Amerikanen. Nonk Jef (toen 30 jaar) woog nog slechts 39 kg. Hij verbleef nog tot 30 mei in Dachau voor medische verzorging, vooraleer hij naar huis kon.

Het verhaal van “Nonk Antoine”: Antoine Lacroix, geboren te Ordingen (Sint-truiden) op 22 november 1906 – vermoord door de Zwarte Brigade te Lanklaar op 7 augustus 1944.

Antoine Lacroix (Nonk Antoine) was de vader van tante Angèle, gehuwd met Roland Haven (broer van wijlen mijn schoonvader). Antoine Lacroix was belastingontvanger in Lanklaar (Limburg) en was inlichtingsagent voor het Geheim Leger. In de nacht van 6 op 7 augustus 1944 werd er op de voordeur van zijn huis gebonsd: “Polizei. Aufmachen!”. Nonk Antoine keek uit zijn slaapkamerraam en zag drie donkere figuren in uniform staan. Hij zei tegen zijn vrouw, Anna, “blijf maar boven met Angèle (toen 12 jaar). Ik zal ze wel kunnen afwimpelen.” Hij deed de voordeur open, maar nog voordat hij een woord kon uitbrengen werd hij doorzeefd met kogels. Hij stierf in de armen van zijn vrouw Anna, terwijl (tante) Angèle verschrikt en niet-begrijpend toekeek. De daders, Hendrik Bovens en Chrétien Driane, waren leden van de Zwarte Brigade en die avond onder aanvoering van Max Günther, een beruchte Vlaamse SS-er. Bovens en Driane werden op 22 november 1946 door de Krijgsraad in Tongeren ter dood veroordeeld. Het doodvonnis van Bovens werd bevestigd door het Krijgshof van Luik op 22 december 1948, terwijl de doodstraf van Driane werd omgezet in Levenslang. Bovens diende een genadeverzoek in dat in 1952 ingevolgd werd. Hij kwam voorwaardelijk vrij in 1960 en definitief in 1970, zodat hij in 1983 als een vrij man stierf in Tongeren.
Na de oorlog werd Antoine Lacroix erkend als politiek oorlogsslachtoffer.
Tante Angèle (88 jaar) was destijds jarenlang onderwijzeres in Zepperen en leeft nog. Zij is nog helder van geest, maar heeft moeite om zich te verplaatsen.

 

Bestelling (19,95 euro)

-online bij de uitgever: www.kolektiva.be – Bol.com – in elke boekhandel 

-Guido Gilissen – guidogilissen@hotmail.com
Rijschoolstraat 56
3800 Sint-Truiden
0477 57 69 72