STVV dat 4-1 slikt op Gent. Geen schande an sich. Maar de manier waarop was dat wel. De Kanaries haalden nooit hun niveau en maakten tegen de in eigen huis ongenaakbare Buffalo’s dan ook geen schijn van kans.
Pol Garcia was eerlijk. “Ik steek de hand in eigen boezem. Ik ging niet vrijuit, niemand ging vrijuit.”
We citeren hem verder.
“De strafschop was mijn fout. Daar neem ik mijn verantwoordelijkheid voor op. Die speler was vinnig en snel, en kwam in scoringspositie. Ik wilde hem afblokken, maar net op dat moment houdt hij in en gaat hij na een klein contact makkelijk neer. Slim van hem.”
“Je kan mij en Rocky Bushiri niet verwijten dat het tussen ons beiden nog niet klikte. De logica zelve. Want we speelden nooit eerder samen en dus kan ook de communicatie niet perfect zijn. Zoiets moet groeien. Jawel, dat gebrek aan communicatie tussen ons beiden lag aan de basis van de tweede goal. Een fout. Maar geen doelpunten zonder fouten.
“Waarom Teixeira als negentiende man afviel? Dat moet je aan de trainer vragen. Zijn ervaring hadden we inderdaad goed kunnen gebruiken. Maar de coach zal wel zijn redenen hebben. Diens keuze moet je altijd respecteren.”
“Mij en Rocky met de vingers wijzen mag. Maar eigenlijk gaat niemand vrijuit. Wat we lieten zien, was niet goed, punt aan de lijn. Niemand was goed. Niemand deed zijn job. Daarover moeten we ons in de eerste plaats zorgen maken.”
Onze mening na onze gesprekken ter plaatse: deze nederlaag is de verantwoordelijkheid van elke speler, maar ook van Milos Kostic die er uitgerekend op bezoek bij het ongenaakbare Gent de voorkeur aan gaf om centraal achterin te wisselen en twee spelers te posteren die nooit eerder met elkaar speelden. Voor Garcia was het bovenop de eerste match na een slepende blessure, voor Bushiri een wederoptreden nadat hij op de bank was verzeild geraakt. Experimenteren was in dit geval geen juiste optie. En waarom Teixeira thuis laten, vragen wij ons ook af. Tussen de lijnen konden we uit menig reactie opmaken dat hij werd verwacht. Kostic liet hem echter in extremis gewoon thuis…. de negentiende man dus die afviel.
Bushiri en Garcia alleen met de vinger wijzen, neen dat niet. Iedereen stapelde fouten en balverlies op. En iedereen gaf teveel ruimte weg. Wat beiden wel deden was Gent op weg zetten naar een te makkelijke overwinning. Na een kwartier was het kalf al verdronken. De rest doet er eigenlijk niet meer toe.
