Truineer Nieuws melden?

De Snaat: minse no m’n AT

Belangrijke minse, niet om wat ze zijn, wel om wie ze zijn. Die liggen mij nauw aan het hart. In de zesde monumentenstad van Vlaanderen, zijn zij monumenten met een gelaat: Richard en Jerom, Tj?n en Etienne, Lon en Swa, Denise en Marie-Jeanne. Wat meer van dit soort mensen. En het leven zou plezanter zijn. Wee ze zen, en w? ze der aatzien…. www.truineer.be.

© Fotograaf: Truineer

Tj?n Plevoets

Zeg et es, menneke, ene klenne of ene groete. Zaat, zaat? En wa moet do nog op? Tj?n van frituur casino is een monument, een BT ook, een bekende Truienaar, ene keirel apoat, zonder franjes. Ma wal be ene roeie Vespa. Frieten? Hij bakt ze al dertig jaar. Op een blauwe maandag werd hij door sterrenchef Luc Bellings zelfs uitgeroepen tot de beste friturist van het land. Tj?n, is da na een monument, hoor ik de kloagers en zoagers al roepe? Joa, omda hee ? s nachts het Europlein in ’t oeg hilt, de hongerigen spijst, altijd in is vuir een klapke, af en taa uitpakt b? een geste, en boavenal minse on et lache bringt. Tj?n ? JOA, ENE MAN NO MEN AT.

Swa Lesuisse

Swa Lesuisse, de Zwitser? Hee is vuir mich een bietje de Pascal Vossius avant la lettre. Samen met zijn Ir?ne caf?baas achter en vooral voor de toog van zijn etablissement aan de Cabine, Tourcriteriums organiseren, stichter en nog altijd bezieler van de Trudoboksclub en organisator van zoveel Boksgala?s, volksfiguur, bekende Truienaar, en man die van heel veel markten thuis was en thuis is, een reus van een vent ook, niet om straffe uitspraken verlegen, maar met een klein hartje. Hij zette niet allleen zichzelf en Sint-Truiden op de kaart, hij vermaakte ook zijn klanten en alle Truienaren. SWA, ENE MAN NO MEN AT.

Marie-Jeanne Menten

E specialeke, e vrouwke met et at op uir toeng, what you see is what you get? en et was dovuir da al dei klante vruger zoe g?n no de Key goenke. B? Marie-Jeanne heb ich alt?d fantastische momente beleefd, en ich ne allien, ie Sintruin, bok in de hand en dan mar zievere. Kermis Schurreve be muziek van Vital Tilkens en Christiane Dejace en hun ?Tingeling, do is de Alpe Express, de koers ?Roodania?, de nachten van de Sacr? Coeur, ne woor Flossy, en zovuil mier. Ick kan et getuige. Marie-Jeanne koes et uitlegge, ma ze het een at van goud, zeker als minse pech kenden of iemand verloare. En dovuir, merci Marie-Jeanne. MARIE-JEANNE, EEN MADEME NO MEN AT.

Etienne Boffin

Ene specioale….Wie kent niet die vriendelijke man met het hoedje. Nooit verlegen voor een goedendag, een vrije babbel, een goede mop, steeds gevolgd door die aanstekelijke lach. E?n van die mensen ook die niet alleen leeft voor zichzelf maar ook voor zijn familie, de buren, de medemensen…Jarenlang zorgde hij voor zijn moeder, jarenlang was hij zorgzaam voor zijn buren, en ging jij hij voor Jean, Maria, Jef en Bertha commissies doen. Heeft hij ooit een vlieg kwaad gedaan? Zeker niet. Beurt deze warme mens anderen op met zijn verhalen en aanstekelijke lach? Zeker wel. Vruger op den hoek, na in La Madrugada. Vandaar, ETIENNE, ENE MAN NO MEN AT

De Bosmansen

Polliers van beroep. Manne van et geschoate wild. Een uitstervend ras, joa, want zoals zoveel kleinhandelaars uit de stad verdwenen onder druk van het ?grote geweld?, zo zullen ook deze op korte of iets langere termijn verdwijnen. Dan moete we vuir oze wille kanijn no allemool no den Delhaize, of vuir oos geplaamde fazant no de Carrefour. Ik wil er niet aan denken. ?t Is me niet om die konijn te doen, wel voor de vakkennis en de vriendelijkheid van deze mensen. Stadsfiguren zijn het ook. En laat dit ook een ode zijn aan al die middenstanders in onze stad. RICHARD EN JEROM, MANNE NO MEN AT.

?Lon Polleunis

Odilon, voor de Truienaars en vuir mich is et Lon. Zijn poster sierde destijds mijn kamer en hing destijds boven bed. Hij was mijn idool, mijn zondag, mijn maandag, mijn dinsdag…. Een voetballer die niemand onberoerd liet, Vandaag spreken we samen over voetbal, over de nationale ploeg, STVV, de Japanners en de tijd van toen. Lon, een Truienaar in hart en nieren, en eentje die geelblauw bloed in zijn aderen had en nog altijd heeft. Ook iemand die Sint-Truiden nooit afvalt. Een echte dus… Maar wat ik me afvraag? Waarom is hij nooit ereburger van onze stad geworden. Een Limburgse Gouden Schoen bij een Limburgse club en dan nog STVV. Dat krijgen we nooit meer. Vandaar. Lon, ENE MAN NO MEN AT.

En last but not least, zoals de Japanners dat zeggen

Denise Vanmuysen

Ze was mijn kluiterjuffrouw, mijn oppas en ze hei alt?d een seriuize indruk op mich nogelote. Denise Vanmuysen, nog alt?d m?n juffrouw Denise. Huir carr?re begos in Zeppere, in de schoal on de kerk, do begos och dei van mich. En zie. Vondoag doen ich wat ich doen, en is zij de vuirzitster van de Truiense Diabeters Liga en ambassadrice van Make-A-Wish. Da leste du iet be mich, ich zeg ne vuir wa. Ma alles soame bewijst dit da men juffrouw van toen vandaoag nog alt?d huir hat op de juste plak he. Vuir oos allemool. Kos ich mich een beter juffrouw en mins wense? Nee… En dovuir…. Denise, EEN VROUW NO MEN AT.

Postcriptum van de snaat: et zen ter nog veul mier, besef ik. En zoe ei iederien van oos wel minse no zen at. Droag ze op haan. Allemool.