Ik leerde Rudi kennen van de verkoop van tickets achter het loket van cinema City, het levenswerk van zijn papa, een zaal die hem na aan het hart lag, de huidige Roxy. Zijn tweede thuis. Een zaal waar hij ook nog af en toe op de buhne stond. En waar hij datgene bracht wat hij het beste kon: moppen vertellen, humor brengen.
Ik kende Rudi ook van de Thierbrau, destijds aan de Wildebamp. Wat een tijd jongens. Vandaag kunnen we daar alleen maar met veel weemoed aan terugdenken. Ook daar amuseerde Rudi de mensen, het was een zaak van zijn familie. Hoeveel verzoeknummertjes zou hij daar als DJ gedraaid hebben? Hoeveel keren liet hij daar dat legendarisch belletje rinkelen? Het was de tijd van de disco, de hoempapa, de kusjesdansen. Neen, die tijd komt niet meer terug.
Rudi had natuurlijk ook zijn professionele leven, als leraar. Daar kende ik hem niet van. Maar het kan niet anders dan dat hij een fantastisch leraar wiskunde moet geweest zijn! En zijn korte politieke carri?re. Daar kende ik hem een beetje van. Maar ik leerde hem pas echt als vriend kennen als collega journalist en carnavalist. Weekkrant, Streekkrant, Hier Sint-Truiden zij groot geworden samen met Rudi. Hij bracht nieuws, liefst goed nieuws. En zijn colums in ’t plat Sint-Truins werden als gek gelezen.
Maar Rudi was bovenal een carnavalist in hart en nieren. Meer nog. Carnaval Sint-Truin was Rudi en Rudi was carnaval Sint-Truin. Vorig jaar zong hij nog het Truiense carnavalied voor Sint-Truiden in. Samen met Stefan Nolens. Helaba Cava… We zagen Rudi weer ’s blinken. Maar wie? in Sint-Truiden en in Limburg herinnert zich niet zijn grootste hit…..Nachten in Sint-Truin duren lang. Het bezorgt me vandaag nog altijd kippenvel. En het zal me voortaan nog meer kippenvel bezorgen, zeker wanneer STVV wint en het uit de boxen van Stayen weerklinkt samen met “Ve gon ne taas”, nietwaar Flossy.
Rudi had om diverse redenen een stap terug gezet in het carnaval. Sinsdien was het carnaval nooit echt meer als voorheen. Bijna 40 jaar was hij niet weg te slaan uit deze traditie. Een stap terugzetten was ook geen afscheid. Hij was er nog altijd bij. Was ter goed, was ter iel goed, en moag ter nog terugkoame…. Wat gaan we dat allemaal missen. Rudi, jarenlang de procameur van carnaval Sint-Truin, er was geen betere als jij…. jij was een echte!
Nauwelijks te geloven dat we afscheid moeten nemen. Gedaan dat bijpraten, die babbels, het gediscussier over wat slecht was, goed was en beter kon. Ik kan alleen maar het volgende zeggen. Het ga je goed, Rudi. Hopelijk komen we elkaar ooit aan de overkant tegen. Wie weet…..?
Vaarwel Rudi
Innige deelneming en veel sterkte voor Greta, Kurt en de hele familie
Vanwege Philip en het hele team Truineer.
